Θήκη για γυαλιά

 

Πριν μερικά χρόνια, λίγο πολύ οι περισσότεροι άνθρωποι πηγαίναν στην τράπεζα για να πληρωθούν ή να κάνουν τις συναλλαγές τους. Εκεί ήταν το στέκι για τους περισσότερους μεγάλους ανθρώπους  να δουν κάποιο γνωστό τους και να ανταλλάξουν που λέει ο λόγος μία καλημέρα.

Έτσι λοιπόν κάθε πρώτη του μήνα ήταν το σύνηθες ραντεβού,με την τράπεζα. Πρωί - πρωί ,κατέβαιναν στην στάση των λεωφορείων, για να πάρουν την πρώτη συγκοινωνία να πάνε στην πρωτεύουσα να πληρωθούν και να κάνουν τις δουλειές τους ,ώστε,να γυρίσουν πάλι ,νωρίς πίσω στο χωριό.

Συναντήθηκαν δύο χωριανοί πέρα από τα καλωσορίσματα και την ανταλλαγή των  πληροφορείων από τα χωριά τους, ήρθε η στιγμή του ενός να περάσει από το ταμείο,πηγαίνοντας κοντά ο υπάλληλος που τον εξυπηρετούσε του ζήτησε να βάλει μία υπογραφή ,πιάνοντας το στυλό που ήταν διπλά του,εντόπισε ότι δεν φόραγε τα γυαλιά του και γυρνάει και λέει στον ταμία:

-Μισό λεπτό,άνθρωπε μου ,να βάλω τα δευτέρα ματιά!

Φυσικά,ο ταμίας τα έχασε κι αναρωτιόταν τι έπαθε ο κύριος ,ως που τον είδε να βγάζει από την τσάντα που κρατούσε την θήκη ,που είχε μέσα τα γυαλιά της πρεσβυωπίας..........

 Το παραπάνω γεγονός,ήταν όντως πραγματικότητα κι έμεινε στην τοπική ιστορία.Το ανάφερα,μιας κι έχει σχέση με το θέμα της σημερινής ανάρτησης!  Θήκη για γυαλιά!

Την έραψα ,την στόλισα με ένα λουλουδάκι από έτοιμη δαντελίτσα,που στο κέντρο του το φωτίζει μία αστραφτερή πέτρα!

Την έντυσα εσωτερικά μ'ένα λουλουδάτο υφασματάκι....

Εδώ,είναι η πίσω πλευρά του ,που κλείνει μπρος - πίσω σε στυλ σαν φάκελο και έραψα γύρω - γύρω  την ίδια δαντελίτσα που έχει και το λουλουδάκι ,με επιπλέον άλλη μία από πάνω για περισσότερη τσαχπινιά κι ομορφιά!

Εύχομαι φίλοι μου ,να έχετε ένα όμορφο ,δημιουργικό κι ευλογημένο μήνα!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ