Η Μάρθα το χελιδόνι - Τσαντάκι πλάτης{2}

   Το κουδούνι χτύπησε κι ένα πλήθος γιακαδάκια και ποδίτσες ξεπρόβαλαν από την πόρτα του σχολείου και ξεχύθηκαν ένα γύρω. Παρεούλες, παρεούλες, τα παιδιά,χοροπηδώντας με ατελείωτες φλυαρίες,έπαιρναν το δρόμο για τις διάφορες γειτονιές που'ταν τα σπίτια τους.
   Η πρώτη τάξη είχε σχολάσει,όπως πάντα,μία ώρα νωρίτερα.
   Γιατί όμως αυτή η παρεούλα έχει απομείνει εκεί στην γωνία του δρόμου? Σίγουρα κάτι συμβαίνει! Δεν βλέπετε με πόση σοβαρότητα κουβεντιάζουν αυτές οι μικρούλες? Κι ανάμεσα τους,πνιγμένη στο κλάμα στέκεται η Αννούλα. Τα χειλάκια της τρέμουν! Τα ματάκια της είναι κατακόκκινα και στα στρουμπουλά της μαγουλάκια,τρέχουν σαν αυλάκια τα δάκρυα. Δεν μιλάει. Μόνο κοιτάζει με αγωνία μία - μία τις μικρές της φίλες,σαν να τους λέει:
 _ Και τώρα τι θα κάνω?
   Τι θα κάνει,αλήθεια? Τα κοριτσάκια σκέφτονται λυπημένα κι αυτά,χωρίς όμως να τους έρχεται καμία σοφή ιδέα.
  _ Τι λες,Καλλιόπη μου,συμπλήρωσε η Ελενίτσα. Δεν είναι σπουδαίο βέβαια! Αλλά σκέψου! Πως θα πάει σπίτι της? Πως θα το πει στη μαμά της?
   Κι αν το μάθει "η κυρία"? Τι έχει ν'ακούσει η καημένη!
 _Ε,καλά! Σωπάτε τώρα.Δεν είναι ανάγκη και να σκάσει! ότι έγινε,έγινε!...
   Τέτοια κι άλλα έλεγαν τα κοριτσάκια και μόνο η Αννούλα δεν μιλούσε.Μόνον έκλαιγε όλο και ποιο πολύ.
   Σε κάποια στιγμή, όμως,τι χαρά! Ένα φως άστραψε στη μικρή συντροφιά. Ήταν η Μάρθα! Ω! και ποιος δεν ήξερε τη Μάρθα! Πήγαινε στην πέμπτη τάξη και ήταν το καμάρι του σχολείου και του Κατηχητικού της ενορίας τους! Πάντα χαρούμενη και γελαστή,αγαπούσε και βοηθούσε όλα τα παιδιά, μα ποιο πολύ αυτά τα μικρά της πρώτης τάξης.Και τώρα τα είχε δει έτσι μαζεμένα και έτρεξε να δει τι συμβαίνει.
  _Τη σάκα μου! Τη σάκα μου! Έχασα τη σάκα μου! ξεφώνησε με κλάματα η Αννούλα μόλις την είδε!

  _Έχασες τη σάκα σου? Καλά,μην κλαις! Θα τη βρούμε της είπε γλυκά,χαϊδεύοντας το κεφαλάκι της. Θα την ξέχασες στο σχολείο.
  _ Όχι,όχι! πετάχτηκε η Καλλιοπίτσα. Εμείς πήγαμε και ψάξαμε σ'όλα τα θρανία!
 _ "Κυρά - σάκα πονηρή
      που μας έχεις δα κρυφτεί?
      Θα σε βρούμε θες δε θέλεις,
      κυρά - σάκα να το ξέρεις!
τραγούδησε τότε με κέφι η Μάρθα κι όλα τα κοριτσάκια γέλασαν.

 - Που και που στάθηκες Αννούλα?
 _ Πρώτα σταθήκαμε λίγο κάτω από τον πλάτανο.Έπειτα μπήκα στο εμπορικάκι του κυρ - Ανδρέα να αγοράσω καρφίτσες της μαμάς. Έπειτα... δεν την βρήκα.
 _ Κουτούτσικο μικρό,είπε τότε Μάρθα σκουπίζοντας με το μαντηλάκι της τα δάκρυα της Αννούλας. Θα την έχεις αφήσει στο εμπορικάκι.Περίμενε εδώ μία στιγμή.
   Δεν πέρασαν λίγα λεπτά, κι ω τι χαρά! Η Μάρθα φάνηκε στην άκρη του δρόμου,χοροπηδώντας κι ανεμίζοντας ψηλά τη χαμένη σάκα!

   Η μικρή συντροφιά χύμηξε κατά πάνω της με γέλια.Η Αννούλα ρίχτηκε στο λαιμό της!
 _ Σ'ευχαριστώ! Σ'ευχαριστώ, καλή μου Μάρθα! ... Άλλοτε θα προσέχω τα πράγματά μου!
   Η μικρή συντροφιά,πήρε τώρα χαρούμενη πια το δρόμο για το σπίτι.
 _ Όταν μεγαλώσω θα γίνω κι εγώ σαν την Μάρθα είπε η Αννούλα. Θα προσέχω και θα βοηθώ όλα τα μικρά παιδάκια.Θα γίνω σαν την Μάρθα.
 _ Ένα χελιδόνι της αγάπης και της χαράς!
   Συμπλήρωσαν τα μεγαλύτερα παιδιά!

Ένα τσαντάκι πλάτης που έφτιαξα για μία μικρή πριγκίπισσα,στολίζοντας το....με κόκκινες,μικρές τσαχπίνικες,πινελιές....σας παρουσιάζω μέσα από την παραπάνω ιστορία,που είναι από το βιβλίο "του σχολείου τον ανθόκηπο".

Σας εύχομαι μία όμορφη,ευλογημένη και δημιουργική εβδομάδα!!!

Χρώματα κι αρώματα

Καλησπέρα σας!!!
Χρώματα κι αρώματα.....επέλεξα.....να κεντήσω στην ποδοκίνητη,παραδοσιακή ραπτομηχανή το κέντημα.......με κοφτό κι ανεβατή βελονιά......σ'αυτό εδώ το μικρό σεμεδάκι!

 Τις δύο στενές πλευρές του.........τοποθέτησα δαντέλα,πλεγμένη με το βελονάκι......την ένωσα με βελονιά κορδονέτο.......τις πλαϊνές κέντησα διακοσμητική βελονιά.......στην ηλεκτρική μηχανή!

Ένα κομμάτι ημιλίνο που μου είχε μείνει από άλλη εργασία,αξιοποιήθηκε ως ένα μικρό έργο τέχνης!

Σας εύχομαι να περάσετε έναν όμορφο,δημιουργικό κι ευλογημένο μήνα,μ' όλα τα καλά του Θεού μέσα στο σπιτικό σας!!!

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!!!

Τσαντάκι πλάτης

 

 Ένα τσαντάκι πλάτης ετοιμάστηκε για μία μικρή πριγκίπισσα...

....στολίστηκε με τα λούλουδα του κι ετοιμάστηκε να βολτάρει.....

.....έτσι για να δώσει μία μικρή νότα λάμψεως κι αρχοντιά,με την δαντελίτσα του και να τραβήξει με το πέρασμα του,όλα τα βλέμματα πάνω του.

Αν θέλετε πείτε μου κι εσείς πως σας φαίνεται κι αν σας αρέσει? Θα χαρώ πολύ να μου πείτε την δική σας γνώμη.

Να είσαστε πάντα καλά και να περνάτε όμορφες,χαρούμενες,δημιουργικές στιγμές με κέφι και μεράκι!!!

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΜΑΣ

Το σύμβολο της πατρίδας μας,η γαλανόλευκη σημαία μας,κυματίζει με καμάρι και περηφάνια μέσα από τις φωτογραφικές ομορφιές του τόπου μου,δίνοντας το δικό της παρόν στην σημερινή  ημέρα,που για εμάς τους Έλληνες είναι εθνική μα και θρησκευτική εορτή,σαν επέτειος ηρωικής άμυνας, Υπό την Σκέπην της Παναγίας μας,ενός ελευθέρου λαού εναντίον της βαρβαρότητας.



                                 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Κείμενο Οκτωβρίου - Πάπλωμα ημερολόγιο

Καλησπέρα σας!
Σήμερα,η εκκλησία μας τιμά και εορτάζει την μνήμη του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου!
Από τα μικρά μου χρόνια θυμάμαι τους μεγαλύτερους, που έλεγαν το καλοκαίρι τελειώνει του Αγίου Δημητρίου.......μέχρι τότε φοράμε καλοκαιρινά........ιδού και η παροιμία που θα τοποθετηθεί μέσα στο ημερολογιακό μας πάπλωμα,που επέλεξε η σχεδιάστρια μας!

Το κέντησα με βελονιά κορδονέτο,στην ποδοκίνητη,παραδοσιακή ραπτομηχανή!
Αναμένουμε το τετράγωνο του Νοεμβρίου,για να δούμε τι έκπληξη μας ετοιμάζει?

Εύχομαι Χρόνια Πολλά και κάθε ευτυχία,σ'όλους τους εορτάζοντες κι εορτάζουσες!!!!!

                                                     ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!!!

Αχ! κουνελάκι

Αχ κουνελάκι,κουνελάκι ξύλο που θα το φας
μέσα στο ξένο περιβολάκι,τρύπες γιατί τρυπάς?

Μη μου σουφρώνεις την μυτούλα ,μην μου κουνάς τ'αυτιά
μη μου κλείνεις τα ματάκια ,είσαι μία ζωγραφιά.

Αχ! κουνελάκι,κουνελάκι ξύλο που θα το φας
μέσα στο ξένο περιβολάκι,τρύπες γιατί τρυπάς?

Αγαπημένο παιδικό τραγούδι που μεγαλώσαμε μαζί του κι αργότερα το μεταφέραμε στα παιδιά μας κι ούτως κάθε εξής,μου ήρθε στο νου όταν αυτοσχεδίασα κι εμπνεύστηκα καθώς  δημιουργούσα το πάνελ, ενώνοντας λουρίδες σε διάφορα μήκη και πλάτη που μου είχαν μείνει από προηγούμενες εργασίες μου,στην συνεχεία έκανα το quilting σε πράσινο χρώμα ώστε να δημιουργήσω το περιβολάκι και κατόπιν το απλικέ και το χορτάρι. Σ'αυτήν εδώ την κοντινή φωτογραφία,,ίσως να φαίνεται καλύτερα το patchwork.

Να είσαστε καλά και πάντα να περνάτε όμορφα και δημιουργικά!!!

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!

Bag - πουγκί

Μέσα από την ερμηνευτική απόδοση του παρακάτω,μικρού αποσπάσματος από την ομιλίας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου,που διάβασα από το περιοδικό Σωτήρ,θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας!

Ο πλούτος είναι δραπέτης

      Δραπέτης είναι ο πλούτος. Σήμερα πηγαίνει στον έναν,αύριο στον άλλον. Και όχι μόνο δραπέτης αλλά και κατασκευαστής δραπετών,αφού αυτούς που τον φυλάνε συχνά τους κάνει δραπέτες.       Πως θα μπορούσε λοιπόν αυτός ο δραπέτης να ασφαλιστεί? Με τρόπο αντίθετα απ'ότι οι άλλοι δραπέτες.Διότι οι άλλοι δραπέτες παραμένον όταν φυλάσσονται,ενώ αυτός όταν φυλάσσεται,φεύγει,όταν όμως σκορπίζεται μένει.

Εάν σου φαίνεται παράδοξο αυτό που λέγεται,μάθε το από τους γεωργούς. Διότι κι εκείνοι εάν κλειδώσουν το σιτάρι στο σπίτι και το καταχωνιάσουν,το παραδίδουν στον σκόρο και στο σκουλήκι και το χάνουν.Αν όμως το σκορπίσουν στα χωράφια,όχι όνο το διατηρούν,αλλά το κάνουν περισσότερο. Έτσι κι ο πλούτος,όταν κλειδώνεται μέσα σε χρηματοκιβώτια και είναι ασφαλισμένος με πόρτες και αμπάρες και παραχώνεται στη γη,δραπετεύει γρήγορα.Αν όμως,όπως ο γεωργός σκορπίζει το σιτάρι μέσα στο χωράφι,έτσι κι εσύ τον σκορπίσεις στα πεινασμένα στομάχια των φτωχών,όχι μόνο δεν δραπετεύει,αλλά και από εκεί αυξάνεται και γίνεται περισσότερος.

                                                      Εις το "Μη φόβου,όταν πλουτήση άνθρωπος" Ομιλία Β'.

Μιας και την σημερινή Κυριακή αναγνώστηκε στην εκκλησία μας, το Ευαγγέλιο, η Παραβολή του σπορέως. Που σημαίνει τα εξής: Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού!

Κι επί την ευκαιρία, να σας παρουσιάσω μία από τις τελευταίες,ολοκληρωμένες δημιουργίες μου,που απόλαυσα όλη την διαδικασία της επεξεργασίας του πρόζεκτ,μιας και αξιοποιήσα κομμάτια που μου είχαν μείνει από άλλες εργασίες μου.

Με την μέθοδο του patchork,πάνω σ'ένα τετράγωνο χαρτί έραψα διάφορες λουρίδες {δεν γνωρίζω την ακριβή ονομασία του},που μ'αυτό τον τρόπο έφτιαξα τέσσερα τετράγωνα {block}, που τα έραψα με τις κόκκινες λουρίδες αριστερά - δεξιά,πάνω - κάτω φτιάχνοντας ένα μεγαλύτερο τετράγωνο,δημιουργώντας την μπροστινή και πίσω όψη του κάθε πουγκί.Φυσικά και quilting στον πάτο,{ξέχασα να τον φωτογραφήσω} και για να είναι σταθερό και να στέκεται το επένδυσα με βάτα,την λεγόμενη φιτίλι.

...ελάχιστη δαντελίτσα,έτσι για τσαχπινιά,προσέξτε τα λεγόμενα μικρά αυτάκια που έραψα στην άκρη του κορδονιού!

Με τον τρόπο αυτό έφτιαξα δύο τσαντάκια,σε στυλ πουγκί!

Τελικά με το patchwork τίποτα,μα τίποτα δεν πάει χαμένο,ακόμη και τα αταίριαστα υφάσματα,μία χαρά δένουν μεταξύ τους για ένα άψογο και αρμονικό αποτέλεσμα!

Να είσαστε καλά και να περνάτε όμορφα και δημιουργικά όπως αγαπάτε!!!

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ