Η αγιότητα δεν έχει πατρίδα,συναντάται σε όλα τα έθνη,όπου κυρύχθηκε ο Χριστός.
Αυτή την αλήθεια αποδεικνύει ο σήμερα 28 Ιανουαρίου,εορτάζομενος,ο οποίος ήταν Σύρος και δεν γνώριζε καθόλου ελληνικά.Έζησε τον 5ο αιώνα στη Νισίβη της Μεσοποταμίας.Όταν η πόλη αυτή κατελήφθη από τους Πέρσες έφυγε από εκεί ήρθε στη Συρία.Γρήγορα αναδείχθηκε ένας από τους πλέον πνευματικούς ανθρώπους της μοναχικής πολιτείας,πολυμαθής,ενάρετος,περίφημος συγγραφέας και υμνογράφος της Εκκλησίας.
Τα έργα του είναι γλυκύτατα αναγνώσματα των μοναχών και όλων των ευσεβών Χριστιανών. Από τον Θεό είχα λάβει το χάρισμα των δακρύων γι'αυτό και χαρακτηρίζεται ως Άγιος των δακρύων.
Ακόμα,με τα συγγράμματα του,που είναι μεστά θείας σοφίας κατέστη διδάσκαλος πολλών γενεών.
Γνώστης ακριβής όλων των δογματικών θεμάτων ήξερε να καταπολεμά τις αιρέσεις και να υπερασπίζεται την Ορθοδοξία. Το 370 επισκέφθηκε τον Μέγα Βασίλειο στην Καισάρεια και λίγο αργότερα τους Πατέρες και Ασκητές της Αιγύπτου.
Κοιμήθηκε ειρηνικά κι ο Θεός ευδόκησε να παραστούν στην κηδεία του με τρόπο θαυμαστό όλοι οι ασκητές της Συρίας.
Μία από τις σπουδαίοτερες ευχές που είχε γράψει ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος,είναι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου