Μπιμπίλα

   Με περίμενε πως και πως την ίδια πάντα ώρα,στο ίδιο το στέκι αφού ήταν το πέρασμα μου πηγαίνοντας στην δουλειά μου,ν'ανταλλάξουμε δύο κουβέντες,{άλλο που δεν ήθελα πάντα μ'αρέσει να συζητάω με μεγάλους ανθρώπους,πόσα πράγματα μαθαίνεις τι δύναμη παίρνεις μέσα από τα δικά τους βιώματα ειλικρινά γίνεσαι άλλος άνθρωπος}.
Μπήκε αμέσως στο θέμα,δεν ήθελε να με χασομεράει....     
  _ Σου έφερα να δεις την μαξιλαροθήκη,που σου έλεγα...να το μικρό πιετάκι  που το αυτοσχεδίασα μονή μου ράβοντας το στην ραπτομηχανή,πιάνοντας το μόνο με το ποδαράκι,κοίτα όμως,πόσο φιγουράρει με την απλότητα του! Την μπιμπίλα,την έχει πλέξει η συχωρεμένη η μάνα μου,όταν ήταν κοπέλα,πρέπει να είναι πάνω από εκατό χρονών,να το πάρεις να την ξεσηκώσεις και να το φτιάξεις έχει μία ιδιαιτερότητα....
Καθώς το κοίταζα,το θαύμαζα με την περισσή αρχοντιά του,με την λεπτοπιλέπτη μπιμπίλα του.με την ομορφιά του,την απλότητα του,λες και  ήταν σαν να μην το είχε ακουμπήσει χέρι!
Το αντιγράψα με μία μικρή διάφορα πάνω στο γύρισμα της μαξιλαροθήκης χρησιμοποίησα ένα φαρδύ πλακέ κι έβαλα χρώματα της επιλογής μου,στο τελείωμα της μπιμπίλας.

....συνέχισε...Τα χρόνια εκείνα τις πολύ λεπτές δαντελίτσες που ήταν πλεγμένες με το βελονάκι και με πολύ λεπτή κλωστή της έλεγαν μπιμπίλες,όμως την σήμερον ημέραν λένε αυτές που φτιάχνουν στο χέρι,με βελόνα και κλωστή.

Με δύο μόνο σειρές πλέκετε  η μπιμπίλα και στο τελείωμα της προσθέτουμε χρώμα για να σπάσουμε την μονοτονία του λευκού.Μου άρεσε τόσο πολύ κι έφτιαξα όχι μόνο ένα,αλλά δύο ζευγάρια μαξιλαροθήκες.

Σας εύχομαι να έχετε μία όμορφη,χαρουμένη και δημιουργική ημέρα!!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!