Η ΝΕΚΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ
Η επικοινωνία του Αποστόλου Παύλου με τους Χριστιανούς των Κολοσών περιλαμβάνει σοφές παραινέσεις,αναφορικά με τη νέκρωση των παθών και τη ζημιά που προκαλούν στην πνευματική ζωή. Ο Παύλος προτρέπει να νεκρώσουν ό,τι τους συνδέει με τη χοΐκή πραγματικότητα και το αμαρτωλό παρελθόν,που επιφέρει την οργή του Θεού και τους απομακρύνει από την υγιή σχέση και κοινωνία μαζί Του.
Καταγράφει,μάλιστα,τα εμπόδια της πνευματικής ζωής που καθιστούν τον άνθρωπο έρμαιο των παθών και των ενστίκτων του και τον απομακρύνουν από τον Θεό. Είναι η πορνεία,η οργή,ο θυμός,η βλασφημία,το ψεύδος και άλλες πνευματικές ασθένειες. Ας τις δούμε αναλυτικότερα,για να κατανοήσουμε το μέγεθος της καταστροφικής τους ενέργειας.
Αποφυγή της πορνείας
Το πάθος της πορνείας συνιστά ειδωλολατρεία,καθώς θεοποιεί το σώμα και τα ένστικτά του,οδηγώντας τους ανθρώπους σε μία ιδιότυπη αιχμαλωσία. Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος υποδεικνύει τον τρόπο απαλλαγής από τον δαίμονα της πορνείας: "Αν μας ενοχλεί η σαρκική επιθυμία,ας σκύψουμε επάνω στον τάφο μας και ας δούμε τα μυστήρια της φύσεώς μας, τον σκελετό,τα απογυμνωμένα από τις σάρκες κρανία και τα υπόλοιπα οστά. Αφού τα δούμε,ας θεωρήσουμε ότι βλέπουμε σε εκείνα τους εαυτούς μας και τότε ας σκεφθούμε που πήγε το καλλος του άνθους της παρούσας ζωής,το ωραίο χρώμα στο πρόσωπο και η υπόλοιπη ωραιότητα. Με αυτή τη σκέψη θα σβήσει η φλόγα της σάρκας"(Ευεργετινός).
Απομάκρυνση από τον θυμό και τη βλασφημία
Για το πάθος του θυμού και της οργής ο Αββάς Αγάθων έλεγε ότι "εκείνος που οργίζεται εύκολα,και νεκρό ακόμα άν αναστήσει,δεν είναι δεκτός ενώπιον του Θεού". Υπάρχει,όμως,και ευλογημένος θυμός,ο οποίος ενεργεί ευεργετικά στην ανθρώπινη καρδιά. Γι'αυτόν μιλάει ο Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος, ο οποίος αναφέρει ότι "και ο θυμός έχει κατασπαρεί μέσα μας για τη σωτηρία μας. Πότε,όμως? Γιαν να θυμώνουμε εναντίον της κακίας και όχι να γινόμαστε θηρία εναντίον των ανθρώπων" (Φιλοκαλία).
Η βλασφημία είναι ικανή να μετατρέψει τον άνθρωπο από πλάσμα του Θεού σε έρμαιο του διαβόλου. Τον κάνει σκληρόκαρδο,βδελυρό και ακάθαρτο,ενώ και στους οικείους του προκαλεί απέχθεια και αποτροπιασμό. Κι άν η βλασφημία προς τους συνανθρώπους μας έχει αυτές τις τραγικές συνέπειες,η βλασφημία προς τον Θεό συνιστά βαρύτατη εκτροπή,που οδηγεί σε διακοπή της κοινωνίας μαζί Του.
Ο Ιερός Χρυσόστομος αναλύει τη διαφορά: "'Αν όποιος βρίζει τον βασιλιά δέχεται σκληρή τιμωρία,λόγω του αξιώματος του πρόσωπου,όποιος βρίζει τον Θεό για πόσα αμαρτήματα είναι υπεύθυνος? Τα ίδια αμαρτήματα μπορεί να κάνουμε στον Θεό,σαν κι αυτά που κάνουμε στους ανθρώπους. Η βαρύτητα,όμως δεν είναι η ίδια. Όση διαφορά υπάρχει μεταξύ Θεού και ανθρώπων,τόση διαφορά υπα΄ρχει και στα αμαρτήματα που γίνονται κατά του Θεού και κατά των ανθρώπων".
Αποφυγή του ψεύδους
Η επόμενη πνευματική ασθένεια είναι το ψεύδος. Ο Αββάς Δωρόθεος ταυτίζει το ψεύδος με τον διάβολο και επισημαίνει:" Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και άγρυπνη φροντίδα,για να μη μας ξεγελάει το ψέμα. Γιατί κανένας από αυτούς που λένε ψέματα δεν ενώθηκε με τον Θεό. Το ψέμα δεν έχει καμία σχέση με τον Θεό. Γιατί είναι γραμμένο ότι "το ψέμα πηγάζει από τον πονηρό και ότι ο διάβολος είναι πατέρας του ψεύδους". Η αλήθεια είναι ο Θεός,γιατί αυτός λέει "Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή". Καταλαβαίνετε, λοιπόν,από Ποιον χωριζόμαστε και με ποιον δενόμαστε με το ψέμα? Είναι ολοφάνερο ότι δενόμαστε με τον διάβολο"(Έργα ασκητικά).
Είναι καλό,οι παραινέσεις του Αποστόλου να γίνουν αφορμή αυτοκριτικής,ώστε υιοθετώντας τη χρηστότητα,την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και τη μακροθυμία,να καταστούμε "εκλεκτοί του Θεού, Άγιοι και ηγαπημένοι". Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου