ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ

 

   Η ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ

   Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή περιγράφεται το θαύμα της θεραπείας του τυφλού που κραυγάζει στον Ιησού και Κύριό μας να τον ελεήσει. Η κραυγή του είναι κραυγή πόνου,απελπισίας,απόγνωσης και ταλαιπωρίας,που προέρχεται από την ασθένεια και την τυφλότητα του,αλλά ταυτόχρονα και κραυγή ευλάβειας και ελπίδας για το μέλλον.

   Το πλησίασμα στον Χριστό

   Ο τυφλός πλησιάζει τον Χριστό γιατί πιστεύει πως είναι η τελευταία του ελπίδα να θεραπευθεί και να συνεχίσει την ζωή του. Είναι κραυγή ειλικρινούς μετάνοιας και πίστης πως μπροστά του βρίσκεται ο αληθινός Υιός του Θεούπου μπορεί να τον ευεργετήσει και να του προσφέρει το πολύτιμο αγαθό της υγείας.

   Όταν ο Χριστός τον ρωτάει,ο τυφλός απαντά,απόλυτα παραδόμενος στο έλεος του Μεσία,λέγοντας "θέλω να τον ξαναδώ". Ο Χριστός διαπιστώνει την ειλικρινή και βαθιά πίστη του τυφλού,που "βλέπει" και αναγνωρίζει τον "Υιό Δαυΐδ", και ενώ περιβάλλεται από όχλο πολύ,ωστόσο τον παραμερίζει για να ακούσει τις κραυγές ικεσίας ενός τυφλού επαίτη. Και τον θεραπεύει λέγοντας του "ανάβλεψε,η πίστη σου σε έσωσε".

   Η ανθρώπινη κραυγή

   Πόνος,απόγνωση,πένθη, ήττες πνευματικές,θεομηνίες,ασθένειες,δοκιμασίες,προκαλούν στην ζωή μας μιά πελώρια συναυλία κραυγών και παραπόνων,ως κραυγή είτε ικεσίας είτε ολιγοπιστίας. Είναι αξιοσημείωτο πως η Καινή Διαθήκη αναφέρει τις κραυγές φόβου και απιστίας που προέρχονται από τους Μαθητές του Χριστού. Οι άνθρωποι που ζούσαν μαζί με τον Ιησού,που Τον είδαν τόσες φορές να θαυματουργεί και να διδάσκει,αδυνατούσαν αρχικά να καταλάβουν το βαθύτερο νόημα των πράξεων του Κυρίου.

   Έτσι συμβαίνει και σε εμάς κάποιες φορές. Δεν είμαστε έτοιμοι να κατανοήσουμε σε βάθος στο έργο,την διδασκαλία,την σιωπή και τις ενέργειες του Κυρίου. Βγάζουμε κραυγές φόβου και ολιγοπιστίας λέγοντάς του "Εάν, Κύριε, Εσύ θέλεις...όλα γίνονται". Και ο Χριστός απαντά με ένα άλλο "εάν": "Εάν πιστεύεις,όλα είναι δυνατά σε αυτόν που πιστεύει".

   Έτσι η κραυγή μας, μπροστά στην ανταξιότητα των ανθρώπινων λό-γων και το μεγαλείο του Θεού, γίνεται παράκληση και "μετά προθυμίας και σπουδαίας διανοίας ικεσία", και δεν είναι απλώς ανούσιες λέξεις. Αυτό που αξίζει να ζητήσει ο πιστός με δυνατή κραυγή δεν είναι άλλο από τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.

   Η προσευχόμενη καρδιά

   Προσευχή είναι να στέκεσαι ενώπιον της παρουσίας του Θεού με τον νου σου στην καρδιά. Άν δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον Θεό,τότε δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την προσευχή, γιατί με την προσευχή προσεγγίζουμε τον Θεό και στεκόμαστε με παρρησία ενώπιον Του,γινόμαστε κοινωνοί της ζωής και μάρτυρες της Βασιλείας Του.

   Στην καρδιά μας δε καταλήγουμε να βλέπουμε τους ευατούς μας ως αμαρτωλούς στην αγκαλιά του ελέους του Θεού. Αυτό ακριβώς το όραμα μας κάνει να ανακράζουμε: "Κύριε Ιησού Χριστέ. Υιέ του ζώντος Θεού,ελέησόν με τον αμαρτωλό".

                                                              ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ

                                                           Κυριακή, 1 Δεκεμβρίου 2024

                                                           Ναούμ προφήτου (700 π.χ.),

                                                          Φιλαρέτου του ελεήμονος (+792),

                                                         Θεοκλήτου αρχιεπ. Λακεδαιμονίας.

                                                                      ΚΑΛΗΜΕΡΑ

ΚΑΛΟ κι ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ