Η θερμή αγάπη του Χριστού τρέφει περισσότερο από κάθε υλική τροφή και δίνει πολλές θερμίδες στην ψυχή και στο σώμα και πολλές φορές θεραπεύει και αγιάτρευτες αρρώστιες,δίχως φάρμακα,και αναπαύει ψυχές. Όσοι δεν θυσιάζουν και τη σωματική τους υγεία για την αγάπη του Χριστού,καταφρονώντας τη σωματική τους ανάπαυση,δεν βρίσκουν ανάπαυση πνευματική ούτε σ'αυτήν τη ζωή ούτε στη μέλλουσα,την αιώνια.
Προτομότερο φυσικά είναι για έναν ευαίσθητο άνθρωπο να σκοτωθεί ο ίδιος μία φορά από αγάπη,για να προστατέψει τον πλησίον του,παρά να αμελήσει ή να δειλιάσει,και μετά να σφάζεται συνέχεια από την συνείδηση του σ'όλη του τη ζωή.
Η θυσία για τον συνάνθρωπο μας κρύβει την μεγάλη μας αγάπη για τον Χριστό.Όσοι έχουν μεν την αγαθή προαίρεση για να ελεήσουν,αλλά δεν έχουν τίποτα και πονάνε γι'αυτό,ελεούν με το αίμα της καρδιάς τους.
Εκείνοι πάλι που θέλουν μεν να μαρτυρήσουν για την αγάπη του Χριστού,αλλά δεν υπάρχει Μαρτύριο,μπορούν την αγάπη τους αυτή,από την οποία καίγονται,να την εκδηλώσουν με άσκηση σωματική για τις ψυχές των κεκοιμημένων που καίγονται,για να βρουν λίγη ανάπαυση.
Όσοι δίνουν όλη την αγάπη τους στον Θεό,λαμβάνουν και όλη την αγάπη του Θεού,και από τον Θεό δίνονται στους ανθρώπους. Εκείνοι δε που αγαπούν ανθρώπους περισσότερο από τον Θεό,επειδή η αγάπη τους είναι σαρκική,είτε με την καλή της έννοια είτε με την κακή,δεν παύουν να είναι όλο σάρκα όπως και αυτοί που αγαπούν τα γήΐνα περισσότερο παρά τα ουράνια,είναι και αυτοί πηλός.
(Από το βιβλίο: Ανθολόγιο συμβουλών Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου