Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Pumpkin

 Σήμερα,είναι του Αγίου, Απόστολου, Ανδρέα και Χρόνια Πολλά ,σ'όλους τους εορτάζοντες και εορτάζουσες!  Επίσης,στα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι για την σημερινή μέρα,έλεγαν:πως ο καιρός ανδρειώνεται.....όντως,νοιώσαμε το κρύο που μας έρχεται στο κατώφλι του χειμώνα!  
       Είναι και η  τελευταία μέρα του φθινόπωρου,ευκαιρία να σας παρουσιάσω ένα φθινοπωρινό κηπευτικό που τα μικρά παιδιά, την μαθαίνουν μέσα από το κλασικό παραμύθι της Σταχτοπούτας,που  η κολοκύθα έγινε άμαξα για να την μεταφέρει στο παλάτι!
Το έντονο πορτοκαλί της χρώμα και τα διάφορα μεγέθη της και τα σχήματα της, εκτός από διακοσμητικό στοιχείο,η κολοκύθα έχει και ωφέλιμες,θρεπτικές ιδιότητες στον οργανισμό του ανθρώπου,με ελάχιστες θερμίδες,που την χρησιμοποιούμε στην κουζίνα,στην μαγειρική,αλλά και στην ζαχαροπλαστική.


Με τις βελόνες και ελάχιστο βαμβακερό νήμα,έπλεξα την κολοκύθα,για να διακοσμεί την κουζίνα μου,όλο τον χρόνο.


Ένα από τα αγαπημένα,παραδοσιακά,φαγητά του τόπου μας,είναι το κολοκύθι παστίτσιο! Ειλικρινά όποιοι το έχουν δοκιμάσει δεν μπορούν ν'αντισταθούν στην νοστιμιά του!

ΚΟΛΟΚΥΘΙ - ΠΑΣΤΙΣΙΟ
    ΥΛΙΚΑ:                                                                                    
 2 κιλά κίτρινο κολοκύθι 
1 κιλό πατάτες
Μισό κιλό,κρεμμύδια ξερά
1 φλιτζάνι του τσαγιού,λάδι
    6 κουταλιές της σούπας,αλεύρι
Αλάτι - πιπέρι
Δυόσμος
Μαιντάνος
Επιλεκτικά αν θέλουμε μία κόκκινη καυτερή πιπεριά.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Από την προηγούμενη μέρα,καθαρίζουμε το κολοκύθι,το πλένουμε και το κόβουμε σε φέτες,όπως ακριβώς κόβουμε τις τηγανίτες πατάτες.Στην συνεχεία το αλατίζουμε και το βάζουμε σ'ένα τρυπητό και τ'αφήνουμε όλη την  νύχτα να στραγγίξει,για να φύγουν τα νερά του.
Την επόμενη μέρα,καθαρίζουμε τις πατάτες,τις πλένουμε,τις κόβουμε σε ρόδελλες,τις αλατίζουμε ελαφρά,βάζουμε λίγο πιπέρι,τις ανακατεύουμε και τις βάζουμε σε λαδωμένο ταψί.
Κατόπιν παίρνουμε το στραγγισμένο κολοκύθι,το τοποθετούμε σε μία μεγάλη λεκάνη,βάζουμε το κρεμμύδι μας,κομμένο σε φέτες,τον δυόσμο,τον μαϊντανό,ψιλοκομμένα και επιλεκτικά την κόκκινη πιπεριά,αν το προτιμάμε καυτερό,το πιπέρι,το μισό λάδι,τ'ανακατεύουμε πάρα πολύ καλά και το ρίχνουμε πάνω από τις πατάτες,μέσα στο ταψί.Με το κουτάλι ρίχνουμε που και που αλεύρι σ'όλη την επιφάνεια του ταψιού,κατόπιν ρίχνουμε το υπόλοιπο λάδι,που μας έμεινε για να κάνει κρούστα.
Εδώ,είναι έτοιμο για τον φούρνο.......


....το ψήνουμε σε μέτριο φούρνο,ώσπου να ψηθεί και να μείνει μόνο με το λάδι του. Το σερβίρουμε ζεστό ή κρύο έχει την ίδια νοστιμιά,συνοδευόμενο μ'ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί!


Καλή επιτυχία και καλή σας όρεξη!

Σας εύχομαι καλό χειμώνα,καλό και ευλογημένο μήνα,να είσαστε πάντα καλά και να περνάτε όμορφα!!!





Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Μία τσάντα - βαλίτσα

   Με την μέθοδο του πάτσγουορκ ξεκίνησα να ράψω μία τσάντα,όμως,στην πορεία του ραψίματος, εθίστηκα τόσο πολύ που ένωνα το ένα κομμάτι μετά τ'άλλο,ως αποτέλεσμα να μου βγει τεράστια σε μέγεθος,ξέφυγα τελείως από τις υποτιθέμενες διαστάσεις που την ήθελα.Δεν μου πήγαινε καρδιά να την ξηλώσω....αφού μου άρεσε έτσι όπως ήταν.....
   Ανάμεσα στο δίλημμα του ξηλώματος, αστραπιαία μου πέρασε από το μυαλό η θέση που θα την χρησιμοποιούσα,κι έτσι ολοκληρώθηκε η διαδικασία του πρόζεκτ, και σας την παρουσιάζω:


Το πίσω μέρος της είναι με πάτσγουορκ.......


...της έβαλα και φόδρα,την έντυσα μ'ένα λουλουδένιο ύφασμα,που κόπηκε και ράφτηκε όπως η τσάντα...της έβαλα και χερούλια....


.....το πλαϊνό της,είναι 0,16 εκατοστά.


Είχα κι ένα μικρό ατύχημα....αφού την έπλυνα και την άπλωσα η ένωση στο πάνω μέρος της τσάντας μου ξηλώθηκε λίγο......έκανα ένα φαρδύ πλακέ.....που όχι μόνο το διόρθωσα αλλά της έδωσε και μία άλλη όψη,στην όλη παρουσίαση της.


Μέσα από την ανακύκλωση τεσσάρων παντελονιών τζιν, φτιάχτηκε μία τσάντα - βαλίτσα,με διαστάσεις 0,82 * 0,60 * 0,16 εκατοστά!



Σας εύχομαι να περάσετε: Καλό, Άγιο Σαραντάμερο,αφού από αύριο ξεκινάει η νηστεία των Χριστούγεννων!!!           

                                          Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!!!










  

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

 

 Λαμπρός φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητας και  Μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος,που γεννήθηκε κι έζησε στα τέλη του 4ου αιώνα.
   Στη βρεφική του ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα.Η μητέρα του Ανθούσα αρνήθηκε κάθε πρόταση για δεύτερο γάμο κι αφοσιώθηκε στον Θεό και στην ανατροφή του υιού της.Πρόσφερε στον Ιωάννη μία επιμελημένη μόρφωση.Όταν κοιμήθηκε η μητέρα του,διένειμε τη μεγάλη περιουσία του στους πτωχούς κι αναχώρησε για την έρημο της Συρίας.
   Το 381 χειροτονήθηκε Διάκονος και μετά από δύο χρόνια χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος.Η ευγλωττία του ήταν πολύ δυνατή και από το χαρακτηριστικό του αυτό έλαβε την προσωνυμία Χρυσόστομος.
   Το 398 παρά τη θέλησή του αναδείχθηκε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και αμέσως οργάνωσε ένα πολύπτυχο έργο που κάλυπτε θέματα ιεραποστολής,φιλανθρωπίας,ηθικής καθάρσεως του κλήρου και αναμόρφωσης της λατρευτικής ζωής.Αυτή η ποιμαντική δράση που ανέπτυξε σύντομα γέννησε την εχθρότητα και μα απόφαση του αυτοκράτορα πήρε το μακρύ δρόμο της εξορίας με τέρμα την Κουκουσό.
   Το 407 πήραν εντολή να φύγουν για την Πιτυούντα του Πόντου.Ύστερα από τρεις μήνες συνεχούς πεζοπορία έφτασαν στα Κόμανα του Πόντου και θέλησαν να διανυκτερεύσουν στον εκεί ναό του Αγίου Μάρτυρα Βασιλίσκου.
   Ο Άγιος Ιωάννης νιώθει ότι έφθασε το τέλος και μπροστά στο Θυσιαστήριο αφού προσευχήθηκε,σαν επωδό όλης της ζωής του ψιθύρισε: "Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν".Κάνοντας το σημείο του Σταυρού έγειρε το σώμα του πάνω στην Αγία Τράπεζα και ψελλίζοντας το "Αμήν" παρέδωσε το πνεύμα του.Πάνω του τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ,Εξαπτέρυγα και Πολυόμματα,έτσι όπως τα ένοιωθε ο Ιεράρχης όταν λειτουργούσε,τώρα τον υποδέχονται καθώς εκείνος εξόριστος της γης ουρανοδρομεί!.

                                                    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Ένα καρέ....

   Ένα καρέ,που το τονίζει η ομορφιά του,μέσα από τα δαντελένια μονοπάτια του!
 Ο τετράγωνος αντραντές στο κέντρο του καρέ,με τα τριαντάφυλλα,που ανθίζουν ακόμη και μέσα στο Νοέμβριο,μας χαρίζουν απλόχερα τ'άρωμα τους,τοποθετήθηκε στο κέντρο του καρέ....



.....τα φύλλα του,παίρνουν σιγά - σιγά τα χρώματα του φθινόπωρου κι απλώνονται στην γυροβολιά του..........


....για να ολοκληρώσουν όλη την αρχοντιά του,σ'αυτό εδώ το εργόχειρο!


Σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!





Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ


   Ένας από τους τελευταίους Καππαδόκες Αγίους που έζησε στις μέρες μας είναι και ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης. Γεννήθηκε και έζησε στα Φάρασα της Καππαδοκίας λίγο πριν την Μικρασιατική καταστροφή.                                                                                                        
Ήταν Ιερομόναχος και εκτός από τα ιερατικά του καθήκοντα δίδασκε και στα παιδιά τα ιερά γράμματα. Αφ' ότου πήγε πεζός να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους,ο κόσμος τον ονόμασε Χατζή-Εφεντή. Απέκρυπετε τις αρετές του υποκρινόμενος εξάψεις οργής προκειμένου να αποφύγει την εκτίμηση των ανθρώπων.Όταν η θαυματουργική του όμως δύναμη γεννούσε τον θαυμασμό,απαντούσε αυστηρά:"Ε!τι θαρρείτε,πως είμαι άγιος?Αμαρτωλός είμαι,χειρότερος από σας.Δεν βλέπετε,ακόμη και τον θυμό μου δεν μπορώ να συγκρατήσω.Ο Χριστός κάμνει τα θαύματα που βλέπετε.Εγώ τα χέρια μου μόνον υψώνω και τον παρακαλώ!".
Όντως όταν ύψωνε τα χέρια του για να ικετεύσει υπέρ κάποιου άλλου έμοιαζε ότι έπιανε τον Χριστό από τα πόδια και τον άφηνε,πάρα μόνο όταν η δέηση του είχε πλέον εισακουσθεί.
Με το χάρισμα της προορατικότητας ο πατήρ Αρσένιος προείπε από πολύ νωρίς τον ξεριζωμό των Ελλήνων και οργάνωσε την αναχώρηση των κατοίκων από τα Φάρασα.
Όταν έφθασε εκείνη η ώρα,ο Γέροντας μπήκε επικεφαλής του ποιμνίου του σαν άλλος Μωυσής για την μεγάλη έξοδο.Βαδίζοντας με τα πόδια εν μέσω απειλητικών Τούρκων έφθασαν στη Μυσρίνα και τέλος στην Ελλάδα.Όπως είχε προγνωρίσει,μετά από σαράντα ημέρες κοιμήθηκε σε ένα νησί,στην Κέρκυρα,και κλείνοντας τα  ματιά είπε:"Την ψυχή,την ψυχή να φροντίζετε!" και έπειτα έκλεισε τα μάτια για πάντα.
Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης υπήρξε ο τελευταίος στη σειρά των Οσίων της Καππαδοκίας που δοξάσθηκε στις μέρες μας από τον Θεό για να μας πείσει ότι και σήμερα αναδεικνύονται Άγιοι καθ'όλα όμοιοι με τους παλαιούς.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ



Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

  

 Η συκοφαντία είναι ενέργεια χωρίς αγάπη,πράξη φθόνου.Πολλοί Άγιοι πέρασαν από αυτήν την δοκιμασία,ανάμεσα τους και ο σύγχρονος Άγιος ένας Άγιος των ημερών μας,ο Άγιος Νεκτάριος,ο κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς,που με την καρτερία και την υπομονή του κατόρθωσε να αναδειχθεί Άγιος.
   Ξεκίνησε από την Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης από γονείς πάμπτωχους αλλά ευσεβείς και με μεγάλες δυσκολίες έφθασε στο μεγάλο αξίωμα της Αρχιεροσύνης ως Επίσκοπος Πεντάπολεως.
   Ο διάβολος φθόνησε την αρετή του και προκάλεσε το φθόνο σε ορισμένα μέλη του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας που τον διέβαλαν στον Πατριάρχη.Ο Πατριάρχης όλη τη μέχρι τότε αγάπη που έτρεφε για τον Άγο την μετέβαλε σε μίσος και κακία. Ο Άγιος δεν ζήτησε να βρει το δίκιο του,αλλά αναπολόγητος και με θλίψη υπομένει την συκοφαντία.Ο Πατριάρχης τον παύσει από τα καθήκοντα του και τον αναγκάζει να φύγει από την Αλεξάνδρεια.
   Κατασυκοφαντημένος έρχεται στην Αθήνα,όπου βρέθηκε μόνος,καταφρονημένος,στερούμενος ακόμη και από τον επιούσιο άρτο.Δεν υπέκυψε,αλλά με ταπείνωση αφέθηκε στη χάρη του Θεού που σύντομα τον ανέδειξε σε Διευθυντή της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής.Το 1908 έρχεται στην Αίγινα,όπου μέσα από πολλές δυσκολίες και νέες συκοφαντίες κατόρθωσε κι έκτισε γυναικείο Μοναστήρι στο οποίο παρέμεινε μέχρι την κοίμηση του.Το 1920 προσευχόμενος ειρηνικά παρέδωσε το πνεύμα του αφήνοντας γύρω του μια ουράνια  ευωδία και θεραπεύοντας έναν ασθενή, αποκαλύπτοντας έτσι πόσο τον τίμησε ο Θεός.Τα πολλά θαύματα του τον ανέδειξαν σε Μέγα Άγιο του 20ου αιώνα,που διδάσκει όχι μόνο με το παράδειγμα του,αλλά και με τα λόγια του,αφού όπως ο ίδιος έγραψε:" Τας δοκιμασίας απαιτεί η του ανθρώπου ατέλεια προς τελείωσιν αυτού"!

                                                        ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ


Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

ΑΓΙΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ

   Η ψυχή μας συντονισμένη με τους ήχους και τις φωνές του κόσμου δεν  έχει συνηθίσει ν'ακούει λόγο για τους αγγέλους,που είναι άυλες και υπερκόσμιες δυνάμεις. Ωστόσο οι άγγελοι υπάρχουν,όπως υπάρχουν και οι δαίμονες.Ο Εωσφόρος,το πρώτο στην τάξη ουράνιο πνεύμα,που βρισκόταν πλησιέστερα στο Θεό, υπερηφανεύθηκε και θέλησε να ομοιωθεί με τον Ύψιστο.
   Ήταν ο πρώτος που απέρριψε το καλό και διάλεξε το κακό. Γι'αυτό και εξέπεσε από την θέση του και βυθίστηκε στην άβυσσο.Μαζί του παρέσυρε κι ένα πλήθος αγγέλων κάθε τάξεως κι έγινε αρχηγός τους.Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ρίχτηκε προς το ρήγμα,σύναξε όλους τους αγγέλους που παρέμειναν πιστοί και φώναξε:"Πρόσχωμεν! Στώμεν ευλαβώς! Στώμεν μετά φόβου!".Με άλλα λόγια:"Προσοχή,ας γρηγορούμε εμείς τα δημιουργήματα που έχουμε το προνόμιο να στεκόμαστε ενωπίον του Θεού. Ας αναγνωρίσουμε ότι είμαστε λειτουργοί του".
   Σεισμός μέγα στον αόρατο κόσμο και το ένα από τα δέκα αγγελικά τάγματα μετάτραπηκε σε δαιμονικό τάγμα. Στην μνήμη αυτής της Συνάξεως,της συνάθροισης δηλαδή των ουρανίων ταγμάτων υπό την καθόδηγηση του Αρχαγγέλου Μιχαήλ οι Άγιοι πατέρες θέσπισαν την εορτή της Συνάξεως των Αρχιστράτηγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών ουρανίων ασωμάτων Δυνάμεων.
   Η εορτή θυμίζει σε όλους μας όταν βρισκόμαστε στη δίνη των πειρασμών να ενθυμούμαστε την αρχαγγελική προσταγή:"Πρόσχωμεν!Στώμεν Καλώς!Στώμεν μετά φόβου!".



   Σήμερα είναι η Σύναξης των Αρχιστράτηγων Μιχαήλ και Γαβριήλκαι των λοιπών ουρανίων ασωμάτων Δυνάμεων!
   Χρόνια Πολλά και ευλογημένα σ'όλους τους εορτάζοντες και εορτάζουσες!
               


                                                     ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ






















Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

CORN

  -Σε παρακαλώ έλα λίγο μέσα.....
  -Είναι περασμένη η ώρα και πρέπει να πάω να μαγειρέψω......είπε η Ανδρομάχη,περνώντας έξω από το σπίτι της Μαριάννας,που βρισκόταν στο κέντρο του χωριού,λίγο ποιο πάνω από την εκκλησία.
Η Μαριάννα,όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το καλοκαίρι,παραθέριζε στο χωριό των γονιών της.Το μέρος που γεννήθηκε,που έκανε τα πρώτα της βήματα και έζησε τα παιδικά της χρόνια.Κατόπιν μετανάστευσε στην πρωτεύουσα για μία καλύτερη ζωή,όπως έκαναν άλλωστε όλοι οι νέοι στην εποχή εκείνη.
   Περνώντας στο κατώφλι του σπιτιού της,από που κι αν γύρναγες το βλέμμα σου σε κάθε του γωνία, η οικοδέσποινα είχε βάλει την δική της πινελιά,φτιαγμένη με τα χρυσά της χεράκια!
Τα πάντα ήταν χειροποίητα,τόσο όμορφα στολισμένα με τ'αρχοντικά της κεντήματα!
  - Κοίτα αυτά εδώ...τα έφτιαξε η αείμνηστη μητέρα μου,τότε που ήταν κοπέλα και μου έδειξε τα κεντημένα μαξιλαράκια της,που στόλιζαν  μία γωνία του καναπέ της! Πράγματι ήταν ένα κόσμημα,λες και δεν τα είχε αγγίξει χέρι.....
  Στην συνεχεία,τις πλεκτές μινιατούρες,που στόλιζαν την κουζίνα της κι έδιναν μία ξεχωριστή πινελιά στο χώρο,που φωτιζόταν κάτω από τις υπέρλαμπρες αχτίνες,του καλοκαιρινού ήλιου που διαπερνούσαν μέσα από την κέντητη κουρτίνα! Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το καλαμπόκι,που δεν το είχα ξαναδεί...βλέποντας η Μαριάννα, τον θαυμασμό μου,χωρίς δεύτερη σκέψη,ανάμεσα τις απορίες που είχα πως να πλέκετε...την άκουσα να μου λέει έλα σε δύο λεπτά να σου δείξω δεν θ'αργήσουμε είναι πάρα πολύ εύκολο.
   Κι όμως...παρόλο που μου φαινόταν ότι πλεκόταν σειρά-σειρά,μ'αλλαγή τα χρώματα,τελικά έπεσα έξω. Πλεκέτε όλο μαζί όπου στην ίδια σειρά εναλλάσσουμε τα χρώματα... ξεκίνησε να μου δείχνει με υπομονή και αγάπη,λύνοντας μου ταυτόχρονα και τις απορίες μου!
   Σας παρουσιάζω το δικό μου καλαμπόκι,που στολίζει την κουζίνα μου.Μπορεί να είναι για κάποιους μιας άλλης εποχής,ειλικρινά για μένα το χειροποίητο είναι και θα είναι πάντα επίκαιρο!


Αν σας αρέσει και θέλετε κι εσείς να το φτιάξετε τότε ακολουθείστε τις παρακάτω οδηγίες,όπως μου της έδειξε η Μαριάννα και την ευχαριστώ για όλα μέσα από την καρδιά μου!
Επιλέγουμε τρία χρώματα,κατά προτίμηση βαμβακερά και καλό είναι να είναι στα χρώματα του καλαμποκιού και το ανάλογο νούμερο βελόνες {στο συγκεκριμένο νήμα,χρησιμοποιήσα το νούμερο τρία}.φυσικά θα χρειαστούμε ένα βελονάκι και μία βελόνα ραψίματος.


Βάζουμε στην βελόνα μας,σαράντα πόντους,το λευκό χρώμα ή ξεκινάμε με όποιο θέλουμε...
στην επόμενη σειρά παίρνουμε το κίτρινο .κάνουμε μία θηλιά και το βάζουμε στην αρχή της βελόνας μας.Ξεκινάμε και πλέκουμε με καλή,τους δύο πρώτους πόντους μαζί κατόπιν πλέκουμε άλλους τρεις πόντους με το κίτρινο.Αφήνουμε την κλωστή μας στο πίσω μέρος του πλεκτού μας και πιάνουμε το λευκό ,πλέκουμε τέσσερις πόντους,τ'αφήνουμε μετά το κίτρινο,ως στο τέλος της σειράς,που τελειώνουμε με το λευκό χρώμα,αφού ξεκινήσαμε με το κίτρινο.


Σ'αυτήν την φωτογραφία,φαίνεται ότι αφήσαμε το κίτρινο χρώμα και πιάνουμε το λευκό....


Από την ανάποδη του πλεκτού μας,προσέχουμε την κλωστή που δεν πλέκουμε να είναι μπροστά μας όπως βλέπουμε  στην παρακάτω φωτογραφία,όπου.είναι το λευκό και  πλέκουμε καλή με το κίτρινο χρώμα.τους τέσσερις πόντους και πάμε ως στην άκρη της σειράς ενάλλαξ,


Έτσι σχηματίζεται η ανάποδη του πλεκτού μας.....


και εδώ η καλή του....


Όταν φτάσουμε στο τέλος,παίρναμε τους πόντους μας σε μια βελόνα ραψίματος,τραβάμε την κλωστή μας και το ράβουμε από την καλή πλευρά του.


Πλέκουμε άλλο ένα το ίδιο.Κατόπιν παίρνουμε το νήμα,με το πράσινο χρώμα ,το βάζουμε διπλή την κλωστή και πλέκουμε με το βελονάκι,γαϊτανάκια για να σχηματίσουμε μία αλυσίδα που θα ενώσουμε τα δύο καλαμπόκια μας.


 Ράβουμε την αλυσίδα μας,με κρυφές βελονιές,στο πάνω μέρος του καλαμποκιού,σχηματίζοντας ταυτόχρονα και τα φύλλα.


Όποια απορία κι αν έχετε μην διστάσετε να με ρωτήσετε....σας εύχομαι καλή επιτυχία και μην ξεχνάτε ότι το πλέξιμο είναι το καλύτερο αγχολυτικό.

Επίσης,σας εύχομαι να περάσετε έναν ευλογημένο,όμορφο,δημιουργικό μήνα με ότι σας ευχαριστεί και να είσαστε πάντα καλά!!!