ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΝ ΖΩΗΝ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
Σε νοιώθω στης ζωής το κάθε βήμα,
στην ανθοστόλιστη του Απρίλη γη,
μέσ' στ' αφρογάλανο το κύμα,
μέσ' στη ροδολουσμένη αυγή.
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
Σε νοιώθω στης ζωής το κάθε βήμα,
στην ανθοστόλιστη του Απρίλη γη,
μέσ' στ' αφρογάλανο το κύμα,
μέσ' στη ροδολουσμένη αυγή.
Σε νοιώθω στις νυκτερινές μου ώρες,
όταν των άστρων τα μυστήρια μελετώ,
όταν μεσ'στις ουράνιες τις χώρες
το φωτεινό σου θρόνο αναζητώ.
Σε κάθ'επίσημη στο σπίτι μας ημέρα,
ή σε γιορτές ή σε χαρές
ή σε σκηνές του πένθους θλιβερές,
Σε νοιώθομεν ανάμεσα μας πατέρα.
Μαργαρίτες πλεγμένες και κεντημένες σε κοφτό κέντημα...ανάμεσα σε ολοκέντητο... και... απλό αζούρ...δένονται αρμονικά...όπως τα λούλουδα που ανθίζουν μέσα τον Απρίλη!
Το παραπάνω ποίημα είναι από το βιβλίο της Ε'τάξης του δημοτικού σχολείου,κατά το σχολικό έτος 1961,στίχοι του Αριστομένης Προβελέγγιος.
Σας εύχομαι να περάσετε μία όμορφη και ευλογημένη εβδομάδα και να είσαστε πάντα καλά!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου