Έλεγε ο Γέροντας χαρακτηριστικά:
- Μόνο η καρδιακή προσευχή είναι προσευχή,διότι έχει πόνο και φέρνει αποτελέσματα. Ένα "Κύριε ελέησον" με πόνο ισοδυναμεί με χίλια "Κύριε ελέησον" απλά! Και να μην αφήνουμε κάτι να σταματήσει ή και να διαταράξει την δέηση της καρδιάς προς τον Θεό. Ούτε όταν συνομιλούμε ούτε όταν περπατάμε ούτε όταν μας βρίζουν και μας συκοφαντούν. Να μην παίρνουμε τον νου από την καρδιά. Να είμαστε τελείως μονάχοι μέσα στο ταμείο της καρδιάς μας (έξ ου και μοναχός) και ας υπάρχει γύρω μας πλήθος από κόσμο. Η δε προσοχή να είναι ακοίμητος φρουρός,για να μην νομίζουμε ότι οι λογισμοί του δαίμονα προέρχονται από τον Θεό.
Αυτά όμως ο άνθρωπος μπορεί μόνο βιωματικά να τα νιώσει και ποτέ δεν μπορεί να τα καταλάβει γνωσιολογικά,όσα βιβλία κι άν διαβάσει. Πρότυπο στην προσευχή μας πρέπει να έχουμε: Τον έκ γενετής τυφλό,που όσο του έλεγαν να σωπάσει,αυτός τόσο περισσότερο έκραζε να τον ελεήσει ο Κύριος. Την Χαναναία,η οποία "με νύχια και με δόντια"αρπάχτηκε από τον Κύριο και Τον εκλιπαρούσε να την ελεήσει (έξ ου και η βία στην ευχή). Την ρήση του ίδιου του Κυρίου: "και ό,τι άν αιτήσετε έν τω ονόματι μου,τούτο ποιήσω",(έξ ου και η ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ,ελέησόν με!").
Τον ίδιο τον Κύριο,που στο Όρος των Ελαιών ο ιδρώτας από την προσευχή έτρεχε ως σβώλοι αίματος(έξ ου και η βία στην προσευχή). Αφού μάθουμε να προσευχόμαστε,όποια χάρη κι άν μας έρθει,ας την αποδώσουμε με άκρα ταπείνωση στην αγάπη και στην πανσωστική πρόνοια του Θεού και σε καμία περίπτωση στις έντονες δικές μας προσπάθειες,οι οποίες σκοπό έχουν να δείξουν αποκλειστικά και μόνο στην ανθρώπινη προαίρεση!
"Πρέπει να προσευχόμαστε για τους άλλους με την καρδιά μας. Ένας αναστεναγμός μέσα από τηνν καρδιά μας ισοδυναμεί με προσευχή με ώρες προσευχής μπορώ να πω". Είπε ο Γέροντας: "Ο άνθρωπος να συναισθάνεται την αμαρτωλότητά του και να έχει εμπιστοσύνη κι ελπίδα στο έλεος του Θεού,διότι αυτό θα τον σώσει.
Έτσι συγκεντρώνεται ο νους του κι αισθάνεται την ευχή ως ανάγκη, όπως και το έλεος του Θεού το αισθάνεται ως ανάγκη. Έτσι αρχίζει να λέει: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελθέ", και η καρδιά του ξεκουράζεται".
(Από το βιβλίο της Αποστολικής Διακονίας,ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ)