Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Το έλατο!

Ω έλατο,ω έλατο,μ'αρέσεις πως μ'αρέσεις!
 Τι ωραία την Πρωτοχρονιά
μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά
ω έλατο,ω έλατο,μ'αρέσεις πως μ'αρέσεις!


Ω έλατο,ω έλατο,τι δίδαγμα η στολή σου!
Ελπίδα εμπνέει σταθερή
και θάρρος πάντα στη ζωή 
Ω έλατο,ω έλατο,τι δίδαγμα η στολή σου!


Ω έλατο,ω έλατο,τα πράσινα σου φύλλα!
Τα βγάζεις με καλοκαιριά
και τα φορείς με το χιονιά.
Ω έλατο,ω έλατο,τα πράσινα σου φύλλα!


Μιας και διανύουμε τις Άγιες ημέρες του Δωδεκαήμερου,κι ένα βήμα πριν μας αφήσει το 2016,κέντησα με σταυροβελονιά,το έλατο πάνω σ'αυτό το μικρό,χριστουγεννιάτικο,biscornu!

Το τελευταίο φύλλο,κάποιου παλαιοτέρου ημερολογίου,που έπεσε κάποτε στα χέρια μου,με προβλημάτισε και το κράτησα,διαβάζοντας το, θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.

"Λίγες σκέψεις πριν το τέλος"
Πριν πετάξεις το τελευταίο αυτό φύλλο του ημεροδείκτη σου κάνε ένα σύντομο απολογισμό του πνευματικού σου έργου στον χρόνο που πέρασε και πάρε αποφάσεις γι'αυτόν που τώρα έρχεται.
Ένας ακόμη χρόνος στην ιστορία του κόσμου και στη δική σου ζωή.Σ'έφερε πλησιέστερα στο επίγειο τέλος και στην ουράνια αρχή. Αν ο παλιός ήταν χρόνος θλίψεως και φθοράς,μην απογοητευθείς. Πάρε το φως της ελπίδας και με κυβερνήτη  τον Ιησού Χριστό ξεκίνα τον δρόμο του 2017 με σύντροφο σου τη σύντομη αυτή προσευχή:
"Κύριε όπως ξέρεις και όπως θέλεις ελέησέ με"

Σας εύχομαι να περάσετε μία όμορφη,χαρούμενη, Πρωτοχρονιά και ο νέος χρόνος που θα'ρθει κάθε χαρά,αγάπη,υγεία,ευτυχία και ευημερία να φέρει σε εσάς και τους αγαπημένους σας!!!

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

ΛΑΜΨΗ

   Το τελευταίο πλεκτό του έτους είναι μία πασμίνα! Η έντονη λάμψη της και περισσότερο όταν πέφτει το φως επάνω της ,την κάνει να φοριέται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.Πάνω από ένα μονόχρωμο φόρεμα,ρίχνοντας την απαλά τους αγκώνες.....


....ή στον ώμο,πιάνοντας την μπροστά με μία καρφίτσα.


Η ιδιαιτερότητα του νήματος...


...της δίνει την ύφη,σαν να είναι γουνάκι....


...την έπλεξα με βελόνες νούμερο οχτώ.

ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!!!






Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Η ΦΥΓΗ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ




Ο Προφήτης Ησαΐας προφητικά λέγει:"Όρασις Αιγύπτου.Ιδού Κύριος κάθηται επί νεφέλης κούφης και ήξει εις Αίγυπτον και σεισθήσεται τα χειροποίητα Αιγύπτου από προσώπου αυτού και η καρδία αυτών ηττηθήσεται εν αυτοίς".Έφτασε η στιγμή η παλαιά αυτή προφητεία να πραγματοποιηθεί .
Ο Ηρώδης αφού δεν πήρε καμία πληροφορία περί του τεχθέντος Βασιλέως από τους Μάγους,διέταξε τη σφαγή όλων των νηπίων της Βηθλεέμ και των περιχώρων της.Τότε Άγγελος Κυρίου μέσα στη νύχτα ξυπνά τον Ιωσήφ και τον προστάζει να φύγει από τη Βηθλεέμ προς την Αίγυπτο.
Έτσι ο Χριστός κρυμμένος στην αγκαλιά της μητέρας του φεύγει για την Αίγυπτο.Έφθασαν στην περιοχή της Ερμούπολης,όπου υπήρχε ένας πελώριος ναός που είχε 365 είδωλα,ένα για κάθε ημέρα του χρόνου.Μόλις εμφανίσθηκε η Θεοτόκος με το Θείο Παιδί στην αγκαλιά της όλα τα είδωλα σείσθηκαν σαν κάποιος να τα κουνούσε κι έπεσαν κάτω κι έγιναν κομμάτια.
Η Θεϊκή Του παρουσία εδώ σ'αυτόν τον χώρο προανήγγειλε ότι ήλθε ο Θεός στον κόσμο για να θέσει τέλος στην ειδωλολατρία και να φέρει όλους τους ανθρώπους σε επίγνωση της Αληθείας.
Στην Αίγυπτο παρέμειναν για λίγους μήνες,μέχρι που ο Ηρώδης πέθανε και έτσι δεν υπήρχε πλέον κίνδυνος για το Θείο Βρέφος. Τότε Άγγελος Κυρίου υπέδειξε στον Ιωσήφ να γυρίσει στην Ιουδαία.Ο Ιωσήφ όμως αντί να γυρίσει στη Βηθλέεμ που ήταν πολύ κοντά στα Ιεροσόλυμα,όπου βασίλευε ο σκληρόκαρδος γιος του Ηρώδη,ο Αρχέλαος,πήγε κι εγκαταστάθηκε στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας.
Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος των Προφητών:ότι Ναζωραίος κληθήσεται.


Η παραπάνω εικόνα,που απεικονίζει την φυγή του Χριστού, στην Αίγυπτο, είναι ένα σχέδιακι για κέντημα ή ακόμη και για πλέξιμο με το βελονάκι,την πήρα από το διαδίκτυο,ειλικρινά όμως δεν θυμάμαι την πηγή και να με συγχωρέσετε....όποιος γνωρίζει κάτι ας το γράψει παρακάτω στο σχόλιο.

Να είσαστε καλά και καλό υπόλοιπο στο Άγιο Δωδεκαήμερο των εορτών!!!

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ



   "Θεός το τεχθέν,η δέ μήτηρ παρθένος.Τι μείζον άλλο καινόν είδεν η κτίσις?" αναφωνεί με θαυμασμό ο υμνογράφος.Όταν βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του,ο Καίσαρ Αύγουστος αποφάσισε να προβεί σε απογραφή των υπηκόων του.Το αυτοκρατορικό διάταγμα έφθασε και στην Παλαιστίνη την εποχή που διοικητής ήταν ο Κυρήνιος.
   Όλοι οι άνθρωποι έσπευδαν να απογραφούν στους καταλόγους της πατρίδας τους.Έτσι έκανε κι ο Ιωσήφ με την επίτοκος  μνηστή του Μαριάμ.έρχονται στη Βηθλεέμ να γραφούν στους καταλόγους,επαληθεύοντας την αρχαία προφητεία του Μιχαία,σύμφωνα με την οποία ο Μεσσίας επρόκειτο να γεννηθεί από την φυλή του Ιούδα στην μικρή Βηθλεέμ,γενέτειρα του βασιλιά Δαβίδ.
   Στη Βηθλεέμ όμως ήταν τόσο το πλήθος του κόσμου,ώστε ο Ιωσήφ δεν μπόρεσε να βρει κατάλυμα και αναγκάσθηκε με τη μνηστή του  να καταφύγουν για να διανυκτερεύσουν σε ένα σπήλαιο που χρησίμευε ως σταύλος για τα ζώα.
   Εδώ μέσα στο φτωχικό της κατάλυμα γέννησε τον Υιόν της,τον εσπαργάνωσε πρόχειρα και τον έβαλε πάνω στο άχυρο της φάτνης να κοιμηθεί.Θέαμα όντως καταπληκτικό!Ο Μονογενής Υιός του Θεού,ο ευρισκόμενος στους κόλπους του Πατρός,γίνεται τώρα υιός της Παρθένου,δίχως να παύσει συγχρόνως να είναι Θεός.
   Άγγελος Κυρίου καλεί τους αγραυλούντες ποιμένες να έλθουν να δούνε το θαύμα.Ενώ αυτοί κοιτάζουν ξαφνιασμένοι βλέπουν τον ουρανό να ανοίγει και ένα μεγάλο πλήθος αγγέλων να ανεβοκατεβαίνει στη γη,δοξάζοντας το Θεό που έγινε άνθρωπος για να συμφιλιώσει τη γη με τον ουρανό. Μέσα από όλα αυτά οι απλοϊκοί βοσκοί ήρθαν τρέχοντας στο σπήλαιο,προσκύνησαν τον ενανθρωπίσαντα Λόγο του Πατρός και στη συνεχεία κήρυτταν παντού τα θαυμάσια που αξιώθηκαν να δούνε δοξάζοντας τον Θεό για την μεγάλη του φιλανθρωπία.


                                                ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 
                                                
                      ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!
 
   

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Ποδιά κουζίνας


    Μέσα στο φόρτο και το τρέξιμο των ημερών,ήθελα να ξεφύγω λίγο...κι έτσι...χώθηκα ανάμεσα στα υφάσματα και στην ραπτομηχανή μου,ράβοντας μία ποδιά,έτσι για να ανεβάσω λίγο το ηθικό μου,στο ποιο πολυσύχναστο χώρο του σπιτιού μου,που είναι η κουζίνα,που αυτές τις μέρες έχουμε την προετοιμασία του Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού.


Στο πι και φι έραψα την ποδιά κουζίνας,ανακύκλωσα ένα κοτλέ ύφασμα,που ήταν από ένα παιδικό παντελονάκι, το συνδύασα με βαμβακερό,στο κεραμιδί χρώμα,που ήρθε κι έδεσε με την λεπτοπίλεπτη, δαντελίτσα.
Η μόνη διάφορα που ξεχωρίζει το μπροστινό,από το πίσω μέρος της ,είναι η τσέπη της!



Σας εύχομαι: η Αγία Γέννηση του Χριστού μας,να πλημμυρίσει στην καρδιά μας από αγάπη και συμπόνια,προς στον συνάνθρωπο μας,για έναν καλύτερο κόσμο και ποιο ανθρώπινο!!!


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Άσπρο - κόκκινο

   Άσπρο - κόκκινο,είναι το θέμα που επέλεξαν οι διαχειριστρίες της ομάδας, και στην Ελλάδα αγαπάμε το πάτσγουορκ! Με σκοπό να ετοιμάσουν ένα πανό,για τον τοίχο του συλλόγου.
   Τα βασικά υλικά που θα  χρησιμοποιήσουμε είναι τα υφάσματα,να είναι το άσπρο και το κόκκινο σ'όλες τις αποχρώσεις του,το σχέδιο να είναι δική μας επιλογή,όπου θα ετοιμάσουμε ένα τετράγωνο τριάντα επί τριάντα εκατοστά.
   Επέλεξα να συνδυάσω το κέντημα,με το πάτσγουορκ,που είναι μία από τις τεχνικές που εκτιμάω ιδιαίτερα.



Μία γλαστρούλα με τουλίπες άνθισε μέσα στον χειμώνα και απλώθηκε τ'άρωμα της, τις τέσσερις γωνίες του τετράγωνου με την μέθοδο του  quilting.[να σημειώσω,ότι είμαι αρχάρια σ'αυτό το είδος]
Κεντήθηκε στην ποδοκίνητη μηχανή,με βελονιά κορδονέτο,ρίζα και μακροβελονιά.


Να είσαστε καλά και να περνάτε πάντα όμορφα!!!


Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Τσαντάκια Patchwork

 Μία ανάρτηση που είδα στην ομάδα ραπτική του facebook, βρήκα την ευκαιρία να ασχοληθώ με το ράψιμο και ποιο συγκεκριμένα με το πάτσγουορκ μιας και μου έλειψε.....θα φτιάξω τσαντάκια!
   Στο πάτσγουορκ,μου αρέσει η όλη διαδικασία της προετοιμασίας του πρόζεκτ,από το συνδυασμό των υφασμάτων,το μέτρημα,το κόψιμο με μαθηματική ακρίβεια...είναι φορές που πιάνω τον εαυτό μου,να ξεχνιέμαι από την πραγματικότητα και να μην καταλαβαίνω πως περνάει τόσο γρήγορα η ώρα...
   Έφτιαξα δύο τσαντάκια,ένα μικρό,που του προσθέσα δαντελίτσα,για περισσότερη τσαχπινιά.......


.....κι ένα λίγο μεγαλύτερο,με διαφορετική διάταξη στο πάτσγουορκ από το προηγούμενο,ώστε να έρχονται σε κάποια αντίθεση μεταξύ τους,ενώ τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι τα ίδια.


Και τα δύο μαζί.....


Στο εσωτερικό τους,ξέχασα να το φωτογραφίσω ......να σας ενημερώσω ότι έβαλα το ίδιο κόκκινο ύφασμα με την λουρίδα,που είναι στο εξωτερικό.


Αν θέλετε δείτε τα όμορφα τσαντάκια που έφτιαξαν τα κορίτσια,στην ομάδα της ραπτική.

Σας εύχομαι να περάσετε μία όμορφη,δημιουργική εβδομάδα!!!



Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Biscornu

   Μια φορά κι έναν καιρό στο όμορφο σπιτάκι της Κλωθώ,της αγαπημένης μας Μαίρης,είδα για πρώτη φορά το biscornu και έμαθα τι είναι.....μου άρεσε τόσο πολύ και σκέφτηκα ότι κάποια στιγμή θα φτιάξω ένα...περισσότερο για να επεξεργαστώ πως ακριβώς γίνεται.Πέρασε ο καιρός και με τόσα που έτρεχαν δεν μου δόθηκε η ευκαιρία,αφού μια το ένα,μια τ'άλλο,τύχαινε και κάποιο νέο σχέδιο να το κάνουμε κι αυτό...έτσι λοιπόν με τούτα και μ' εκείνα... κάπου εκεί ξεχάστηκε τ'όνειρο του biscornu.......
   Όμως έμεινε μόνο όνειρο?  Όχι βέβαια.....μπορεί ο καιρός να πέρασε αλλά κάποτε έρχεται και η ώρα,για το κάθε τι......
   Ένα απόγευμα,πίνοντας τον καφέ μου,ήθελα να ξεκινήσω να κάνω κάτι μικρό και γρήγορο,δεν ήξερα τι ήθελα, κοιτάζοντας τα διάφορα υλικά που έχω υπό την κατοχή μου,το μάτι μου έπεσε σ'ένα κομμάτι ύφασμα από aida,που μου έχει μείνει από κάποια άλλη εργασία αναρωτιόμουν τι να το κάνω και πως να το αξιοποιήσω,κι εκεί κάπου ξύπνησε τ'όνειρο του biscornu! Ήδη,αρκετό μεγάλο χρονικό διάστημα του έδωσα να περιμένει.......
    Πήρα τα σύνεργα μου κι έπιασα πάλι την σταυροβελονιά κι έφτιαξα αυτό το όμορφο,μικρό, μαξιλαράκι,με χριστουγεννιάτικη πνοή,μιας και βρισκόμαστε στο στάδιο της προετοιμασίας της μεγάλης εορτής!


Με το biscornu, μας δίνεται η ευκαιρία ν'αξιοποιήσουμε διάφορα αντικείμενα, όπως χάντρες,κουμπιά,φούντες κι οτιδήποτε άλλο μπορούμε να φανταστούμε...


....ενθουσιάστηκα τόσο πολύ όχι μόνο από την ομορφιά του,αλλά και από τον γρήγορο τρόπο της κατασκευής του,που για πρώτη φορά κατάλαβα την Μαίρη,που έκανε μία θαυμασία συλλογή!!!


Να είσαστε πάντα καλά και να περνάτε όμορφα!!!








   

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Η γιαγιά - Καλή

   Μια φορά κι έναν καιρό,σ'ένα χωριουδάκι που ήταν σκαρφαλωμένο στο λόφο ενός καταπράσινου νησιού,ζούσε μια καλή και ήσυχη γριά.Ήταν πολύ συμπαθητική και είχε πάντα έναν καλό λόγο για όλους τους συγχωριανούς της που είχαν πια ξεχάσει το αληθινό της όνομα κι όλοι τη φώναζαν γιαγιά-Καλή  και την αγαπούσαν πολύ.
   Η γιαγιά-Καλή ήταν μόνη στον κόσμο κι έμενε  σ'ένα μικρό σπίτι,από τα πρώτα του χωριού,που πάντα φάνταζε πεντακάθαρο κι ασβεστωμένο.
   Η ζωή της ήταν ήσυχη,απλή και πάντα ίδια.Χρόνια ολόκληρα δεν είχε ποτέ αλλάξει συνήθειες.Οι γείτονες του χωριού,σύμφωνα με το τι έκανε η γιαγιά-Καλή,ήξεραν και τι ώρα θα χτύπαγε το ρολόι της πλατείας.
   Το πρωί σηκωνόταν πουρνό πουρνό,πλενόταν,ντυνόταν και καθόταν στην πόρτα του κάτασπρου σπιτιού της,κάτω από τη μοναδική της ελιά,κι έγνεθε με τη ρόκα της.Γιατί από αυτό το μαλλί που έγνεθε  και το πουλούσε έβγαζε τα λίγα λεφτά που της χρειάζονταν για να μπορεί να ζήσει στο νησί της.


   Έγνεθε,λοιπόν,η γιαγιά-Καλή,έγνεθε χωρίς τελειωμό,ώσπου ερχόταν το σούρουπο.Τότε έμπαινε μέσα στο σπιτάκι της,έβαζε την ρόκα  με πολλή προσοχή πάνω σ'ένα σκαμνί κι άρχιζε να σκουπίζει και να καθαρίζει τη μικρή της κάμαρα.Άμα τέλειωνε τις δουλειές της,έτρωγε τη σούπα της,σύγυριζε το πιάτο και το κουτάλι της κι έπεφτε να κοιμηθεί,για να σηκωθεί το άλλο πρωί και να ξεκινήσει πάλι την καινούρια της μέρα με την ίδια σειρά.
   Μια μέρα όμως έφτασε στο χωριό ένας κακός κι ανεπρόκοπος άνθρωπος που ποτέ του δεν είχε δουλέψει κι όλο κοίταζε ποιον θα κατάφερνε να κλέψει και να κοροϊδέψει,για να του πάρει λεφτά χωρίς κόπο.Τριγύριζε ο κλέφτης όλη μέρα να βρει κανένα θύμα,πήγε από δω στο χωριό,πήγε από κει,πουθενά δεν βολεύτηκε.Έφτασε η νύχτα κι άρχισε να ψάχνει να βρει μέρος για να κοιμηθεί.Όμως όλες οι πόρτες των σπιτιών ήταν σφαλιστές,γιατί οι άνθρωποι ήταν νοικοκυραίοι και δουλευτάρηδες και μαζεύονταν το βράδυ νωρίς στη γωνιά τους να ησυχάσουν και να κοιμηθούν.
   Με τα πολλά έφτασε και στο σπιτάκι της γιαγιάς-Καλής. Κοιτάζει από το παράθυρο και βλέπει μέσα,μόνη της,την κυρούλα να κάνει τις δουλειές της με το φως μιας μικρής λάμπας.
   "Εδώ είμαστε",λέει μέσα του ευχαριστημένος ο κλέφτης."Θα τρυπώσω στο σπίτι κάποια στιγμή που δε θα βλέπει η γριά,θα περάσω το βράδυ μου κι έπειτα θ'αρπάξω ό,τι μπορέσω και θα φύγω κι ας τρέχει να με γυρεύει".
   Έτσι κι έγινε.Η γιαγιά-Καλή,απασχολημένη καθώς ήταν με τις δουλειές του σπιτιού της,δεν κατάλαβε πως γλίστρησε αθόρυβα ο άνθρωπος μέσα στο φτωχικό της.
   Σε μια στιγμή,χωρίς να το θέλει,η γριά έκανε κάποιο κρότο.Τότε ο κλέφτης τρόμαξε και χώθηκε κάτω από το σιδερένιο της κρεβάτι.Για κακή του όμως τύχη,το κρεβάτι της γιαγιάς-Καλής ήταν κοντό και τα πόδια του κακού ανθρώπου έβγαιναν απόξω.
   Κάνει,λοιπόν,να γυρίσει η γιαγιά κατά το κρεβάτι της,για να πέσει να κοιμηθεί,και τι να δει!Δυο ποδιά με μπότες που περίσσευαν! Της κόπηκε το αίμα της καημένης της γριούλας.Τώρα? Τι να κάνει? Ήταν μόνη κι αβοήθητη.Πως να ειδοποιήσει τους γειτόνους της? Αν φώναζε,θα την έπιανε ο κλέφτης και ίσως να την έπνιγε προτού έρθουν να τη βοηθήσουν.Έτρεμε η γιαγιά-Καλή από το φόβο της,αλλά ξαφνικά μια ιδέα έλαμψε στο μυαλό της.
   Πήγε στο σκαμνί όπου πάντα άφηνε τη ρόκα της,την άρπαξε κι άρχισε να γνέθει τραγουδώντας,στην αρχή σιγανά κι όσο πήγαινε και ποιο δυνατά:
   Γνέθε,γνέθε,ρόκα μου,
   κάνε ταχιά,ρόκα μου,
   να παντρευτώ,
   να με πιάσουνε οι πόνοι
   και να φωνάξω!
   Βοηθάτε με,γειτόνοι!
   Βοηθάτε με γειτόνοι!
   Βοηθάτε με γειτόνοι!
   Ο κλέφτης νόμισε πως έπεσε σε τρελόγρια.
   "Άκου η ξεμωραμένη",είπε μέσα του,"να θέλει να παντρευτεί σε τέτοια ηλικία!".Και δεν ανήσυχε καθόλου.
   Οι γείτονες όμως,που ήξεραν πόσο ήσυχη ήταν η γιαγιά-Καλή και πόσο πιστή στις συνήθειες της,παραξενεύτηκαν.
 -Κάτι συμβαίνει στο σπίτι της γιαγιά-Καλής,είπαν και μια και δυο έτρεξαν στη γριούλα να τη βοηθήσουν.
   Μόλις άνοιξαν την πόρτα,είδαν τη γιαγιά-Καλή,άσπρη από το φόβο της,να τους κάνει νόημα να κοιτάξουν κάτω από το κρεβάτι.
   Όρμησαν τότε εκείνοι,άρπαξαν τον κλέφτη και τον έδεσαν χειροπόδαρα.
   Έτσι,λοιπόν,η ψυχραιμία και η εξυπνάδα έσωσαν την καλή γριούλα που συνέχισε κάθε πρωί να γνέθει με τη ρόκα της και ν'αγναντεύει το πέλαγος καθισμένη στη σκιά της μοναδικής της ελιάς.

  Η αγάπη για τον συνάνθρωπο....μέσα από το παραμύθι....απλώθηκε πάνω στο σεντόνι,για να σκορπίσει στα όνειρα μας και να μας γεμίσει με ελπίδα και αισιοδοξία για έναν ποιο ανθρώπινο κόσμο!


 
   Καρδούλες....πλέχτηκαν με το βελονάκι,σ'ένα αντραντέ...... που ενώθηκε στο ύφασμα, με ένωση ασφαλείας,σε ποδοκίνητη μηχανή.

   Το παραπάνω παραμύθι είναι από το βιβλίο της Γιολάντα  Πατεράκη - Αλέκα Χατζηκωσταντή,"Νησιώτικα παραμύθια".

                      Σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο σαββατοκύριακο!