Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ



                                          Σήμερα μαύρος ουρανός,σήμερα μαύρη μέρα,
                                         σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται,
                                         σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοι
                                         οι άνομοι και τα σκυλιά οι τρεις καταραμένοι.
                                         Ο Κύριος εθέλησε να μπει σε περιβόλι
                                         να κάνει δείπνο μυστικό, για να το μάθουν όλοι
                                         και η Παναγία η Δέσποινα καθόταν μοναχή της.
                                         Φωνή ακουστεί από ουρανού,από Αρχαγγέλου στόμα.
                                         Σώνει κυρά μου τις προσευχές,φτάνει και τις μετάνοιες
                                         και τον Υιό σου πιάσανε και το Σταυρό τον πάνε
                                         εις του Πιλάτου την αυλή εκεί το ντυρανάνε.
                                         Χαλκιά,χαλκιά φτιάξε καρφιά,φτιάξε τρία πιρουνιά.
                                         Και εκείνος ο παράνομος βάρει και φτιάχνει πέντε.
                                         Εσύ,χαλκιά που τα φτιάξες... πρέπει να μας διδάξεις
                                         βάρτε τα δύο στα χέρια του και τ'άλλα δύο στα ποδιά,
                                         το πέμπτο,το φαρμακερό βάρτε το στην καρδιά ντου
                                         να τρέξει αίμα και νερό από τα σωθικά ντου.
                                         Η Παναγία σα  ντ'ακούσε έπεσε και ελιγόθη
                                        σταμνιά νερό της έριξαν,τρία σταμνιά στο μόσχο,
                                        το τέταρτο ροδοστάμνο της ήρθε ο λογισμός της.
                                        Και αφού της ήρθε ο λογισμός και αφού της ήρθε ο νους της
                                        Η Μάρθα, η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα
                                        του Ιακώβου,η αδελφή,οι τέσσερις αντάμα,
                                        επήραν το στρατί,στρατί,στρατί το μονοπάτι.
                                        Και το στρατάκι τους βγάλε του ληστή την πόρτα.
                                        Άνοιξε πόρτα του Ληστή και πόρτα του Πιλάτου
                                        και η πόρτα από το φόβο της άνοιγει μοναχή ντης.
                                        Τηρά δεξιά,τηρά ζερβά κανένα δεν γνωρίζει
                                        τηρά και δεξιότερα βλέπει τον Άγιο Γιάννη.
                                        Άι μου Ιαννή Πρόδρομε και βαφτιστή του Υιού μου,
                                       μην είδες τον μονογενή μου και τον Διδάσκαλο σου?
                                       Δεν έχω στόμα να σου πω γλώσσα να σου μιλήσω
                                       δεν έχω δάκτυλα τον Υιό σου,να σου δείξω.
                                       Έχεις και στόμα να μου πεις γλώσσα να μου μιλήσεις
                                       έχεις και δάκτυλα τον Υιόν μου να μου δείξεις.
                                       Θωρείς εκείνο το γυμνό τον παραπονεμένο?
                                       όπου φορεί πουκάμισο,στο αίμα βουτηγμένο?
                                       όπου φορεί στην κεφαλή αγκάθινον στεφάνι?
                                       Εκείνος είναι ο γιος σου και με ο Διδάσκαλος μου.
                                       Η Παναγία πλησίασε γλυκά τον ρωτούσε
                                       δεν μου μιλάς παιδάκι μου,δεν μου μιλάς παιδί μου?
                                       Τι να σου πω μανούλα μου,που διάφορο δεν έχεις?
                                        Πάρε τον Αί Γιάννη γιο και με μη με προσμένεις
                                       Μόνο το Μέγα Σάββατο κοντά το μεσημέρι
                                       που θα λαλήσει ο πετεινός,θα σημάνουν οι καμπάνες
                                       και θα ψάλουν οι παπάδες.
                                      Τότε και εσύ μανούλα μου,θες να με περιμένεις
                                       και να έχεις χαρές μεγάλες.
                                       Όποιος τ'ακούει σώζετε και όποιος το λέει αγιάζει
                                       και όποιος το καλοφρικαστεί Παράδεισο θα λάβει
                                       Παράδεισο και Λίβανο, από τον Άγιο Τάφο.

   Την Μεγάλη Παρασκευή,σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας απαγγέλλουν το μοιρολόι της Παναγίας μας,όπου μέχρι σήμερα σώζονται πολλές παραλλαγές.
   Έτσι κατέγραψα το παραπάνω μοιρολόι όπως τ'άκουσα...από τον αείμνηστο τον πεθερό μου...... που σαν σήμερα μετά την Αποκαθήλωση του Χριστού μας....καθόταν όλοι στην εκκλησία και μαζί με τον παπά και τον ψάλτη το έλεγαν μπροστά στον Επιτάφιο........

                                                      ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
     
                                                    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!! 








Κυριακή 24 Απριλίου 2016

Κυριακή των Βαΐων!

   Σήμερα,Κυριακή των Βαΐων,εορτάζουμε την θριαμβευτική είσοδο του Χριστού μας,στα Ιεροσόλυμα,που οι πιστοί για να τον καλωσορίσουν κόβουν κλαδιά από τους φοίνικες,άλλοι στρώνουν τα ρούχα τους κάτω στην γη για να μην πατήσουν στο χώμα όχι μόνο τα πόδια του Διδασκάλου,αλλά ούτε καν τα πόδια του υποζυγίου του,φωνάζοντας όλοι μαζί "Ωσαννά,ευλογημένος ο ερχόμενος έν ονομάτι Κυρίου,ο βασιλεύς του Ισραήλ".
   Σ'αυτήν την ανάμνηση της υποδοχής του Χριστού μας,η εκκλησία στολίζεται από κλαδιά φοίνικα και ο ιερέας μοιράζει τους πιστούς σταυρό,που είναι φτιαγμένος από βάγια.
    

Έτσι λοιπόν και φέτος φτιάξαμε σταυρούς από βάγια......είναι μία διαδικασία ευχάριστη και εύκολη......που το μόνο δύσκολο μέρος της,είναι να βρούμε και να κόψουμε κλαδί από την καρδιά του φοίνικα........


.........ανάλογα το μέγεθος που έχει το φύλλο μας,φτιάχνουμε μικρούς ή μεγάλους σταυρούς.......


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Να είσαστε πάντα καλά και σας εύχομαι να περάσετε Καλή,Αγία Μεγάλη Εβδομάδα και να ζήσουμε τα πάθη του Χριστού μας,με ευλάβεια και κατάνυξη!!!!!!!





Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

                                                     ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΝ ΖΩΗΝ
                                                   
                                                               ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

                                                       Σε νοιώθω στης ζωής το κάθε βήμα,
                                                      στην ανθοστόλιστη του Απρίλη γη,
                                                      μέσ' στ' αφρογάλανο το κύμα,
                                                      μέσ' στη ροδολουσμένη αυγή.


Σε νοιώθω στις νυκτερινές μου ώρες,
  όταν των άστρων τα μυστήρια μελετώ,
 όταν μεσ'στις ουράνιες τις χώρες         
                                                   το φωτεινό σου θρόνο αναζητώ.


Σε κάθ'επίσημη στο σπίτι μας ημέρα,
ή σε γιορτές ή σε χαρές
ή σε σκηνές του πένθους θλιβερές,
Σε νοιώθομεν ανάμεσα μας πατέρα.


Μαργαρίτες πλεγμένες και κεντημένες σε κοφτό κέντημα...ανάμεσα σε ολοκέντητο... και... απλό αζούρ...δένονται αρμονικά...όπως τα λούλουδα που ανθίζουν μέσα τον Απρίλη!


Το παραπάνω ποίημα είναι από το βιβλίο της Ε'τάξης του δημοτικού σχολείου,κατά το σχολικό έτος 1961,στίχοι του  Αριστομένης Προβελέγγιος.


Σας εύχομαι να περάσετε μία όμορφη και ευλογημένη εβδομάδα και να είσαστε πάντα καλά!!!











Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Πλεκτές και κοφτές καρδούλες!

Καλημέρα σας!
Επιτέλους,θα σας παρουσιάσω το εργόχειρο που τελείωσα τον προηγούμενο μήνα,αφού με το σήμερα και αύριο,οι μέρες κυλούσαν όπως το νερό και που χρόνο ν'ασχοληθώ με το σπιτάκι μου......πόσο μάλλον να κάνω ανάρτηση......
Ένα σεμέν.....που μέσα από τις κοφτές καρδούλες του,ανθίζουν μαργαρίτες και ευωδιάζουν από τ'άρωμα της αγάπης και του έρωτα!


Το συνοδεύουν τα δύο πετσετάκια του....που στο τελείωμα του το πλαισιώνουν καρδούλες,πλεγμένες με το τσιγκελάκι......


σε μερικά σημεία τοποθέτησα τούλι,για να τονίσω περισσότερο την αρχοντιά του!


Επίσης,θέλω να σας ευχαριστήσω για την επίσκεψη σας στο σπιτάκι μου και τα όμορφα σχόλια που μου αφήσατε να είσαστε πάντα καλά και να περνάτε όμορφα με οτιδήποτε σας εμπνέει και σας ευχαριστεί διότι μέσα από την δημιουργία τα πάντα λύνονται οποιοδήποτε πρόβλημα και να μας απασχολεί...αφού ο νους ξεχνιέται και ταξιδεύει ανάμεσα σε σχέδια,κλωστές,βελόνες,υφάσματα ....φυσικά ποιο θα είναι το επόμενο,άσχετα αν έχουμε ξεκινήσει νέο εργόχειρο.....

Σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο και ευλογημένο σαββατοκύριακο!!!