Μερόνυχτα σκυμμένη στέκει
και ξενυχτάει δουλεύοντας για την Πατρίδα
κι ενώ σκυμμένη πλέκει,
έχει ψηλά το μέτωπο η Ελληνίδα.
Και τα βελονιά γίνονται σπαθιά
που βγαίνουν απ'τη χρυσή τους θήκη
ν'αγωνιστούνε με το νιό πολεμιστή.
Και πλέκουν ως τη νύχτα τη βαθιά
κι είναι άσωστη κι ατέλειωτη η κλωστή,όσο κι η Νίκη.
Τίμος Μωραιτίνης,από το ποίημα "Ελληνίδες"
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
