28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

   Ογδονταδύο  χρόνια μετά την τιτάνια αναμέτρηση τα σύνορα της Πατρίδας παραβιάζονται ξανά.Όχι τόσο τα φυσικά της σύνορα,όσο τα σύνορα της Παραδόσεως της,οι ιεροί τόποι των χιλιετιών της Ιστορίας της. Βέβηλα πόδια εισέρχονται βίαια στον άβατο χώρο της πίστεως της,ισοπεδώνουν βάναυσα τείχη αιώνων,ποδοπατούν τα ήθη της,τους αιώνιους νόμους του Δημιουργού των πάντων.

   Τούτη την κρίσιμη ώρα,ανάγκη να φυσήξει άνεμος απ'τις κορφές της Πίνδου και τα γαλανόλευκα νερά της Τήνου. Όπως τότε...

   "Θέλει μελτέμι γερό,γεννημένο στην Τήνο,που να'ρθει με την ευχή της Παναγιάς και να καθαρίσει τον τόπο απ'όλων των λογιώ της Τουρκιάς και της γηραιάς Ευρώπης τ'απομεινάρια".( Οδ.Ελύτης,"Ιδιωτική οδός":Πρόσω ήρεμα Α΄).

   Όσοι νοιώθουμε το μελτέμι της Τήνου και τον αέρα της Πίνδου είναι ανάγκη να αφουγκρασθούμε και πάλι την επιτακτική φωνή της Ιστορίας.Να αντιτάξουμε ξανά το ΟΧΙ! Να αντιλαλήσουν οι κορφές και τα φαράγγια της Πατρίδας απ'την κραυγή: Αέρα!

                                                      

                                                 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

          

                                                         ΕΛΛΑΔΑ !

                                                        

Του Αγίου Δημητρίου

    

Ο Άγιος  Δημήτριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από ευγενική και πλούσια οικογένεια και σαν μεγάλωσε έγινε αξιωματικός του Ρωμαϊκού στρατού.Όταν γνώρισε τη χριστιανική θρησκεία βαφτίστηκε και τη δίδασκε με τα λόγια και προπαντός με το παράδειγμα του και τους άλλους ανθρώπους.

   Η Θεσσαλονίκη, όπως και η ολόκληρη η Ελλάδα,την εποχή εκείνη ήταν στα χέρια των Ρωμαίων.Αυτοκράτορας τότε ήταν ο Μαξιμιανός,ένας ειδωλολάτρης που με μανία καταδίωκε τους χριστιανούς.

   Όταν κάποτε ο Μαξιμιανός πήγε στη Θεσσαλονίκη κι έμαθε πως ο Δημήτριος ήταν χριστιανός,διέταξε να τον κλείσουν στη φυλακή.Μα και στη φυλακή ο Δημήτριος εξακολουθούσε να διδάσκει το χριστιανισμό.

   Εκείνο τον καιρό,για χάρη του αυτοκράτορα,οι ειδωλολάτρες έκαναν εκεί αγώνες.Το στάδιο ήταν γεμάτο κόσμο.Έβαλαν τότε έναν παλαιστή,τον Λυαίο και φώναζε:

  -Όποιος χριστιανός θέλει ας έρθει να παλέψει μαζί μου και ας νικήσει με τη δύναμη του Χριστού σας.

   Κανένας δεν τολμούσε να παρουσιαστεί μπροστά του,γιατί ο Λυαίος ήταν πολύ δυνατός και σωματώδης,σωστός γίγαντας.

   Μ'αυτόν τον γίγαντα τόλμησε να παλέψει ένας νεαρός και μικρόσωμος χριστιανός,που τον έλεγαν Νέστορα,όπως άλλοτε ο Δαβίδ το Γολιάθ.

   Δεν μπορούσε ν'αντέξει να βρίζουν το Χριστό.Φεύγει κρυφά απ'το στάδιο και πάει στη φυλακή.Ζητά απ'το Δημήτριο την ευλογία του κι ο Δημήτριος τον ευλογεί.Ο Νέστορας ξαναγυρίζει στο στάδιο με απόφαση να νικήσει και παρουσιάζεται στο Λυαίο.

  -Εγώ,του λέει,θα παλέψω μαζί σου και με τη βοήθεια του Χριστού θα σε νικήσω.Έτσι κι έγινε.Με το πρώτο χτύπημα τον άφησε νεκρό.Η δύναμη του Χριστού νίκησε.

   Όταν ο αυτοκράτορας έμαθε αυτό που έγινε,θύμωσε πολύ κι έδωσε διαταγή να σκοτώσουν το Νέστορα και το Δημήτριο που τον βοήθησε με την προσευχή του και την ευλογία του.

   Οι χριστιανοί έθαψαν κατόπιν το σώμα του Δημητρίου με ευλάβεια. Απ'τον τάφο του άρχισε ν'αναβλύζει μύρο και γι'αυτό ο Άγιος Δημήτριος ονομάζεται Μυροβλύτης. Είναι ο πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης μας που την προστατεύει πάντοτε.Του έχουν χτίσει εκεί ένα μεγαλοπρεπέστατο ναό,όπυ με ευλάβεια οι χριστιανοί τιμούν τη μνήμη του κάθε χρόνο στις 26 Οκτωβρίου.

                                                             ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

                                                                      κι 

                                                            ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Μπρελόκ

    

    Κάποτε....μου ζητήθηκε να φτιάξω ένα μπρελόκ ..... που να φέρει επάνω του... το σήμα του αυτοκινήτου.

Αφού μου το περιέγραψε ακριβώς πως το θέλει ...ξεκίνησα τα διαδικαστικά .... Πήρα ένα κομμάτι τζιν ύφασμα ,σχεδίασα πάνω του με χάρακα και μολύβι το σήμα του αυτοκίνητου και το περίγραμμα του,το κέντησα στην ποδοκίνητη ραπτομηχανή με το τελαράκι, βελονιά κορδονέτο.

Στην συνεχεία ,το έραψα και το ολοκλήρωσα όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία....

Απλή κι ευχάριστη διαδικασία,μπορείτε να φτιάξετε και να κεντήσετε  με οτιδήποτε σας εκφράζει επάνω του! Είναι και ιδανικό για δωράκι!

Βέβαια ο κάτοχος του,το ήθελε λίγο ποιο στενό κι όχι τόσο φαρδύ,φυσικά ν'αναφέρω ότι δεν μου είχε επισημάνει από την αρχή τις τελικές διαστάσεις του.

Αν και το αποτέλεσμα και  της ποιο μικρή  δημιουργίας μας ,δεν ικανοποιεί κάποιον ,εμείς δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω αλλά να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι.Στο κάτω κάτω της γραφής έχει και τα θετικά της η αρνητική κριτική,μας εμπνέει για περισσότερες επιλογές πάνω σ'ένα πρόζεκτ!

Εύχομαι φίλοι μου να έχετε μία όμορφη και δημιουργική εβδομάδα!

Άγιος Μεγαλομάρτυς Άρτεμιος

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Αρτέμιος έζησε σε μία εποχή δύσκολη,την εποχή που ο αυτοκράτορας Ιουλιανός θέλησε να επαναφέρει την ειδωλολατρεία στην αυτοκρατορία. Κι ενώ κατείχε θέση υψηλή και ζηλευτή {ήταν δούκας της Αλεξάνδρεια},τα περιφρόνησε όλα για την αγάπη του Χριστού. Περιφρόνησε τις υλικές απολαύσεις,τις δόξες και τις τιμές και ύψωσε το ανάστημα του και αντιστάθηκε στην αυτοκρατορική θηριωδία και αυθαιρεσία.

Αυτό είναι το αξιοθαύμαστο και το υπέροχο στη χριστιανική ζωή.Ενώ ο Άγιος δίνει ότι πολυτιμότερο,τιμές,δόξα και την ίδια τη ζωή του και θα νόμιζε κανείς ότι έχασε τα πάντα,έν τούτοις κερδίζει πολύ περισσότερα και πολυτιμότερα. Κερδίζει την αιωνιότητα,που κανένα βάρος κανενός θησαυρού άλλου δεν είναι δυνατόν να ισοφαρίσει.

   Αλλά μήπως κι εδώ στη γη λίγο τιμήθηκαν οι Άγιοι και τιμώνται και σήμερα από πλήθη χριστιανών? Ναοί και προσκυνήματα τιμώνται στο όνομα τους και γενιές γενεών επικαλούνται με δεήσεις και προσευχές τις μεσιτείες τους.Αυτό μας λέγει και ο λόγος του Θεού "τους δοξάζοντας με δοξάσω".

   Αυτά είναι τα παραδείγματα,τα υποδείγματα,οι σωστοί και αλάθητοι καθοδηγοί στη ζωή μας,που αν τους ακολουθήσει κανείς θα κερδίσει κι αυτή τη ζωή και τη μέλλουσα κατά τον λόγον του θείου Παύλου:"η ευσεβεία προς πάντα ωφέλιμος έστιν,επαγγελίαν έχουσα ζωής της νυν και της μελλούσης".

   

                                                  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κι ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Τετράγωνο εις'το τετράγωνο....

    Τετράγωνα...διαστάσεων τριάμισι εκατοστών,κόπηκαν κι ετοιμάστηκαν για την επόμενη δημιουργία μου...

Τοποθέτηθηκαν αρμονικά το ένα,διπλά στο άλλο,αφού πρώτα σχεδιάστηκαν τετράγωνα,με χάρακα και μολύβι πάνω στην θερμοκολλητική βάτα,σιδερώθηκαν και στην συνεχεία περάστηκαν στην ραπτομηχανή για ένα γαζί.

Συμπληρώθηκαν και τα υπόλοιπα υλικά φερμουάρ,φόδρα,ώστε να ολοκληρωθεί ένα μεγάλο νεσέσερ.

Το εσωτερικό του....

Το μέγεθος του αρκετά μεγάλο,άρα μεγαλύτερο χώρος αποθήκευσης αντικείμενων.

Εύχομαι φίλοι μου να είσαστε πάντα καλά,να περνάτε όμορφες,δημιουργικές στιγμές με ότι σας εκφράζει και σας ικανοποιεί ευχάριστα!

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

Ραπτική...

 

    Το σημερινό μου θέμα,δεν έχει καμιά σχέση με τα προηγούμενα που σας έχω παρουσιάσει  μέχρι τώρα φυσικά έχει ένα κοινό σημείο με το ράψιμο και μία μεγάλη  διάφορα ,που δεν είναι άλλη από μία μετατροπή ρούχου.

   Αυτή την εποχή η αλλαγή των ρούχων από καλοκαιρινά ,προς χειμωνιάτικα μας δίνεται και η ευκαιρία για ένα καλό ξεκαθάρισμα.Πάντα υπάρχουν αγαπημένα μας κομμάτια,αν κι έχει περάσει η μόδα τους δεν θέλουμε να τα αποχωριστούμε,επίσης κομμάτια από συχνή χρήση έχουν ξεθωριάσει ειδικά τα καλοκαιρινά από τον ήλιο,αλλά που μας τα έχουν φέρει ως δώρα,κι ούτως καθ'εξής.....  

    Ταξινομώντας τα ρούχα μου,για την επόμενη σεζόν το μάτι μου έπεσε πάνω σε μία φούστα ,που ήταν δώρο από την μαμά μου,αλλά δε την φόρεσα καθόλου εφέτος το καλοκαίρι,παρόλο που μου άρεσε το σχέδιο της....

....σκέφτηκα να της έκανα μία μετατροπή ως μπλουζάκι....το απόγευμα πίνοντας το καφεδάκι μου άρπαξα την ευκαιρία για την μεγάλη αλλαγή.Σιγά, που θα περίμενε το καλοκαίρι.

Η όψης της μπροστά...η ραφή που βλέπεται ήταν από τα φύλλα που είχε η φούστα.Το κάτω μέρος το άφησα ως έχει.....

Αφαίρεσα το πάνω μέρος ,έκοψα λαιμοκόψη ,μασχάλες.Κι έραψα...

Το πίσω μέρος της λαιμόκοψης.

Μπροστά....

Έραψα τα πλαϊνά,γύρισα ένα μικρό στρίφωμα στο κάτω μέρος της μπλούζας ,αφού πρώτα έφτιαξα τις μασχάλες.

Μέσα σε μηδαμινό χρόνο ήταν έτοιμο το μπλουζάκι μου!

Ελπίζω φίλοι μου να σας άρεσε το αποτέλεσμα και να σας έδωσα ιδέες για νέες μετατροπές.

Πάντα να δίνεται μία δεύτερη ευκαιρία στα ρούχα ,αντικείμενα ή οτιδήποτε κι αν είναι αυτό,νομίζω ότι το χρειάζονται και άλλο τόσο μάλλον το αξίζουν.

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

Ο χρόνος......

    Ο χρόνος είναι δωρεάν αλλά είναι ανεκτίμητος.

    Δεν είναι κτήμα σου αλλά μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις.

Δε μπορείς να τον φυλάξεις,αλλά μπορείς να τον ξοδέψεις.

Και από την στιγμή που τον χάσεις δεν μπορείς να τον πάρεις πίσω.

Νεσεσέρ....όσα και να έχουμε πότε δεν είναι αρκετά το καλύτερο προτέρημα τους.... ταξινομούμε τα μικρό αντικείμενα μας,με τον ποιο εργονομικό τρόπο.

Όντως,φίλοι μου,ο χρόνος είναι πολύτιμος,ότι είναι να κάνουμε σήμερα να μην το αφήνουμε για αύριο.

Εύχομαι να έχετε μία όμορφη και δημιουργική εβδομάδα!

Θήκη για γυαλιά

 

Πριν μερικά χρόνια, λίγο πολύ οι περισσότεροι άνθρωποι πηγαίναν στην τράπεζα για να πληρωθούν ή να κάνουν τις συναλλαγές τους. Εκεί ήταν το στέκι για τους περισσότερους μεγάλους ανθρώπους  να δουν κάποιο γνωστό τους και να ανταλλάξουν που λέει ο λόγος μία καλημέρα.

Έτσι λοιπόν κάθε πρώτη του μήνα ήταν το σύνηθες ραντεβού,με την τράπεζα. Πρωί - πρωί ,κατέβαιναν στην στάση των λεωφορείων, για να πάρουν την πρώτη συγκοινωνία να πάνε στην πρωτεύουσα να πληρωθούν και να κάνουν τις δουλειές τους ,ώστε,να γυρίσουν πάλι ,νωρίς πίσω στο χωριό.

Συναντήθηκαν δύο χωριανοί πέρα από τα καλωσορίσματα και την ανταλλαγή των  πληροφορείων από τα χωριά τους, ήρθε η στιγμή του ενός να περάσει από το ταμείο,πηγαίνοντας κοντά ο υπάλληλος που τον εξυπηρετούσε του ζήτησε να βάλει μία υπογραφή ,πιάνοντας το στυλό που ήταν διπλά του,εντόπισε ότι δεν φόραγε τα γυαλιά του και γυρνάει και λέει στον ταμία:

-Μισό λεπτό,άνθρωπε μου ,να βάλω τα δευτέρα ματιά!

Φυσικά,ο ταμίας τα έχασε κι αναρωτιόταν τι έπαθε ο κύριος ,ως που τον είδε να βγάζει από την τσάντα που κρατούσε την θήκη ,που είχε μέσα τα γυαλιά της πρεσβυωπίας..........

 Το παραπάνω γεγονός,ήταν όντως πραγματικότητα κι έμεινε στην τοπική ιστορία.Το ανάφερα,μιας κι έχει σχέση με το θέμα της σημερινής ανάρτησης!  Θήκη για γυαλιά!

Την έραψα ,την στόλισα με ένα λουλουδάκι από έτοιμη δαντελίτσα,που στο κέντρο του το φωτίζει μία αστραφτερή πέτρα!

Την έντυσα εσωτερικά μ'ένα λουλουδάτο υφασματάκι....

Εδώ,είναι η πίσω πλευρά του ,που κλείνει μπρος - πίσω σε στυλ σαν φάκελο και έραψα γύρω - γύρω  την ίδια δαντελίτσα που έχει και το λουλουδάκι ,με επιπλέον άλλη μία από πάνω για περισσότερη τσαχπινιά κι ομορφιά!

Εύχομαι φίλοι μου ,να έχετε ένα όμορφο ,δημιουργικό κι ευλογημένο μήνα!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ